3,7 cm FlaK 18/36/37/43
 (c) Bundesarchiv, Bild 101I-089-3777-04 / Schlegel / CC-BY-SA 3.0 3,7 cm FlaK 43 na podwoziu ciężarówki | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja seryjna | 1935–1945 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber | 37 mm |
| Długość lufy | 3626 mm (L/98) |
| Donośność | 4800 m (pionowa) |
| Prędkość pocz. pocisku | 820 m/s (pocisk odłamkowy) |
| Masa | 1750 kg (bojowa) |
| Kąt ostrzału | -5° do +85° (w pionie) |
| Szybkostrzelność | 160 strz./min (teoretyczna) |
3,7 cm Flak 18/36/37/43 – holowana, automatyczna armata przeciwlotnicza kalibru 37 mm wykorzystywana przez Niemców w czasie II wojny światowej. Armata ta była ciągle udoskonalana, więc powstało kilka wersji tego działa.
Armata przeciwlotnicza 3,7 cm Flak 18 weszła do uzbrojenia w 1935 w czasie gdy nazistowskie Niemcy jeszcze ukrywały swoje zbrojenia. Cyfra 18 w nazwie miała sugerować, że projekt tej armaty powstał w 1918, czyli w chwili gdy jeszcze nie zaczęły obowiązywać postanowienia traktatu wersalskiego. Traktat ten bowiem zakazywał prowadzenia prac badawczych nad nowym uzbrojeniem.
Parametry tego pierwszego modelu armaty przeciwlotniczej zamieszczone są obok.
Prace nad tą armatą trwały jednak dalej i już w 1936 pojawił się nowy, udoskonalony model tej armaty czyli 3,7 cm Flak 36. Zmiany dotyczyły podstawy, która stała się lżejsza. Masę armaty w położeniu bojowym udało się zmniejszyć do 1550 kg. Natomiast masa w położeniu marszowym uległa zmniejszeniu aż do 2400 kg. Zwiększono też szybkostrzelność praktyczną z 80 do 120 strzałów na minutę. W 1937 pojawiła się niewielka zmiana, ponieważ zmodernizowano tylko system celowniczy. Armatę z tym nowym celownikiem oznaczano jako 3,7 cm Flak 37.
W chwili wybuchu wojny Wehrmacht posiadał 1030 sztuk armat przeciwlotniczych 3,7 cm Flak 18/36/37. Umieszczane były one w bateriach artylerii przeciwlotniczej po 9 sztuk.
W 1943 nastąpiła kolejna, tym razem już dosyć gruntowna modernizacja, a ten nowy model oznaczano jako 3,7 cm Flak 43. Armata stała się jeszcze lżejsza. Masa w pozycji bojowej wynosiła 1250 kg. Natomiast masa w położeniu marszowym to 2000 kg. Zwiększono też szybkostrzelność praktyczną do 150 strzałów na minutę. Szybkostrzelność teoretyczna wynosiła teraz 180 strzałów na minutę. Zwiększono też kąt ostrzału pionowego z 85° do 90°.
Zobacz też
Bibliografia
- А. Б. Широкорад: БОГ ВОЙИЫ ТРЕТЬЕГО РЕЙХА, Москва 2003, str. 128-131 i str. 394-397.
- Marcin Bryja: Artyleria niemiecka 1933–1945. Taktyka, organizacja, uzbrojenie, 1996, str. 107-106 i str. 125.
Media użyte na tej stronie
.svg)
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-089-3777-04 / Schlegel / CC-BY-SA 3.0