3-calowa armata przeciwpancerna M5

3-calowa armata przeciwpancerna M5
Ilustracja
Armata M5 w Fort Sam Houston, w Teksasie
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

armata przeciwpancerna

Historia
Prototypy

1941

Produkcja seryjna

1942–1944

Wyprodukowano

~2500

Dane taktyczno-techniczne
Kaliber

76,2 mm (3 cale)[1][2]

Długość lufy

4,01 m[1][2]

Donośność

13,0 km[1][2]

Prędkość pocz. pocisku

790 m/s[1][2]

Długość

7,0 m[1][2]

Szerokość

2,1 m[1][2]

Wysokość

1,6 m[1][2]

Masa

2211 kg[1][2]

Kąt ostrzału

-5 do 30° w pionie,
90° w poziomie[1][2]

Szybkostrzelność

teoretyczna: 15-20 strz./min,
praktyczna: 5 strz./min[1][2]

M5 (3-inch Gun M5) – holowana armata przeciwpancerna kalibru 76,2 mm (3 cale) produkcji amerykańskiej, wykorzystywana przez US Army w ograniczonym zakresie podczas II wojny światowej[1].

Prace projektowe rozpoczęły się w 1940 roku. Działo opracowywane było z myślą o zastąpieniu 37-mm armat M3, których kaliber był niewystarczający do skutecznej penetracji pancerza ówczesnych niemieckich czołgów[2]. W celu skrócenia prac rozwojowych wykorzystano elementy konstrukcyjne istniejących dział – lufę prototypowej armaty przeciwlotniczej T9 oraz łoże, oporopowrotnik i zamek z haubicy M101[1]. Prototyp, noszący oznaczenie T10, gotowy był we wrześniu 1941 roku. Produkcja seryjna odbywała się w latach 1942–1944. Wyprodukowano około 2500 egzemplarzy, z czego 250 w 1942 roku, 1250 w 1943 i 1000 w 1944[2].

Pierwsze egzemplarze trafiły do oddziałów frontowych w 1943 roku, przed rozpoczęciem kampanii włoskiej, gdzie przeszły one chrzest bojowy. Działa wykorzystywane były później także na froncie zachodnim, m.in. podczas ofensywy w Ardenach. Znajdowały się one wyłącznie na wyposażeniu batalionów niszczycieli czołgów[a][3]; do ich holowania najczęściej używano pojazdów M3 Half-Track[2]. Działa wykazały się zadowalającą skutecznością w zwalczaniu broni pancernej. Dużym mankamentem był jednak brak mobilności, który przyczynił się do dużych strat wśród obsługujących je załóg, szczególnie w porównaniu do wykorzystywanych równolegle dział samobieżnych M10[2][3].

Tuż po zakończeniu wojny w 1945 roku działa zostały wycofane ze służby[1]. Od 1953 roku kilka armat znajduje się na wyposażeniu prezydenckiej baterii salutowej (Presidential Salute Battery), gdzie wykorzystywane są w celach ceremonialnych, do oddawania salw honorowych[2][4].

Uwagi

  1. Choć terminem „niszczyciel czołgów” (ang. tank destroyer) przyjęło się określać przeciwpancerne działa samobieżne, niektóre jednostki używały dział holowanych.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m M5 3 Inch Antitank Gun (ang.). olive-drab.com. [dostęp 2021-11-07].
  2. a b c d e f g h i j k l m n o M5 3-inch AT (ang.). Military Factory. [dostęp 2017-02-07].
  3. a b 3-inch Gun M5 (ang.). Museum of American Armor. [dostęp 2021-11-07].
  4. RIA Self-Guided Tour: M5 3IN Anti-Tank Gun (ang.). U.S. Army. [dostęp 2021-11-07].

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Three Inch M-5 Gun.jpg

MM-5 Antitank Gun "3" Towed on display at Fort Sam Houston, Texas (March 2007).

Photo by Peter Rimar.