30 Dywizja Piechoty (austro-węgierska)

30 Dywizja Piechoty
XXX. Infanterie-Truppen-Division
30. Infanterietruppendivision
30. Infanteriedivision
Historia
Państwo Austro-Węgry
Sformowanie1871
Rozformowanie1918
Dowódcy
PierwszyFML Julius Manger von Kirchsberg
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacjagarnizon Kraków
garnizon Lwów
Rodzaj sił zbrojnychc. i k. Armia
Rodzaj wojskpiechota
Podległość11 Korpus
FML Julius Manger von Kirchsberg
FML Emanuel Salomon von Friedberg
FML Desiderius Kolossváry de Kolosvár

30 Dywizja Piechoty (XXX. Inf.-Truppen-Div., 30. Inf.-Trup.-Div., 30. ITDiv.) – wielka jednostka piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia dywizji

W 1871 roku została utworzona 30 Dywizja Piechoty z komendą w Krakowie. W skład dywizji włączono jedną z trzech brygad należących do XII Dywizji, stacjonującą w Krakowie oraz Brygadę Lokalną we Lwowie.

W 1873 roku komenda dywizji została przeniesiona z Krakowa[1] do Lwowa[2]. Komenda 1 Brygady Piechoty w Krakowie została zlikwidowana. W skład dywizji włączono 2 Brygadę Piechoty w Czerniowcach należącą do 24 Dywizji Piechoty, którą jednocześnie przemianowano na 1 Brygadę Piechoty[3].

W 1876 roku 1 Brygada w Czerniowcach została przemianowana na 59 Brygadę Piechoty (59. IBrig.), a 2 Brygada we Lwowie na 60 Brygadę Piechoty (60. IBrig.)

Organizacja pokojowa dywizji w 1906 roku[4]
Komenda 30 Dywizji Piechoty we Lwowie
59 Brygada Piechoty w Czerniowcach60 Brygada Piechoty we Lwowie
Galicyjsko-Bukowiński Pułk Piechoty Nr 24 (1., 2., 3., 4. batalion)Galicyjski Pułk Piechoty Nr 55 (1., 2., 3., 4. batalion)
Bukowiński Pułk Piechoty Nr 41 (1., 2., 3., 4. batalion)Galicyjski Pułk Piechoty Nr 95 (1., 2., 3., 4. batalion)

W 1907 roku IR. 55 z Tarnopola został przeniesiony do 21 Brygady Piechoty należącej do 11 Dywizji Piechoty, natomiast komendantowi 60. IBrig. podporządkowano 1. batalion IR. 58 ze Stanisławowa i Batalion Strzelców Polnych Nr 23 z Trembowli, które do tego czasu wchodziły w skład 22 Brygady Piechoty 11. ITDiv.[5][6].

W 1908 roku dokonano kolejnych zmian w organizacji dywizji. IR. 24 (bez 1. batalionu) został przeniesiony do Wiednia i włączony w skład 50 Brygady Piechoty należącej do 25 Dywizji Piechoty. W składzie 59 IBrig. pozostał 1. batalion IR. 24 w Kołomyi. 60 IBrig. została wzmocniona przez gros IR. 58 (bez. 4. batalionu), natomiast 2. batalion IR. 95 został przeniesiony ze Lwowa do Kotoru i przekazany w podporządkowanie komendanta 14 Brygady Górskiej (Komenda Wojskowa Zadar). Ponadto komendantowi dywizji podporządkowano dwa pułki armat polowych (niem. Feldkanonenregiment) stacjonujące w garnizonie Stanisławów: FKR. 31 i FKR. 33. Oba pułki pod względem wyszkolenia podlegały równolegle komendantowi 11 Brygady Artylerii Polowej[7].

W 1910 roku ze składu dywizji ubył Batalion Strzelców Polnych Nr 23, przeniesiony z Trembowli do Pančeva, a w jego miejsce przybył z Bańskiej Bystrzycy do Trembowli Batalion Strzelców Polnych Nr 32 i został podporządkowany komendantowi 60 Brygady Piechoty[8][9].

W 1912 roku w skład artylerii dywizyjnej został włączony Dywizjon Ciężkich Haubic Nr 11 we Lwowie[10].

Organizacja pokojowa dywizji w latach 1912–1914[11][12]
Komenda 30 Dywizji Piechoty we Lwowie
59 Brygada Piechoty w Czerniowcach60 Brygada Piechoty we Lwowie
Pułk Piechoty Nr 41 (1., 2., 3., 4. batalion)Pułk Piechoty Nr 58 (bez 4. batalionu)
1. batalion Pułku Piechoty Nr 24 w KołomyiPułk Piechoty Nr 95 (bez 2. batalionu)
Batalion Strzelców Polnych Nr 32 w Trembowli
31 Pułk Armat Polowych w Stanisławowie33 Pułk Armat Polowych w Stanisławowie (2. dywizjon w Czerniowcach)
Dywizjon Ciężkich Haubic Nr 11 we Lwowie

Kadra dywizji

Komendanci dywizji
  • gen. mjr / FML Julius Johannes Ritter Manger von Kirchsberg (1872[13] – 1 VI 1874[2] → stan spoczynku)
  • FML Joseph Wilhelm Freiherr von Gallina (1874[14] – 1 IX 1878[15] → stan spoczynku)
  • FML Emanuel Josef August Franz Karl Freiherr Salomon von Friedberg (1878[16] – 1 XI 1883[17] → stan spoczynku)
  • gen. mjr Leopold Emanuel Ludwig Prinz von Croÿ-Dülmen (1883[18])
  • FML Emanuel von Rehberger (1904 – 1 V 1905 → stan spoczynku)
  • FML Carl Esch (1905 – 1 V 1906 → urlopowany)
  • FML Adalbert Wojtêch (1906 – 1907)
  • FML Desiderius Kolossváry de Kolosvár (1907 – 1911 → komendant 11 Korpusu)
  • FML Robert Altmann (1911 – 1 XII 1912 → stan spoczynku)
  • gen. mjr / FML Siegmund von Gerhauser (1912 – 1914[12])
Komendant 1. Brygady w Krakowie, od 1873 w Czerniowcach (od 1876 – 59 Brygada Piechoty)
  • gen. mjr Ludwig Fröhlich von Elmbach und Groara[a] (1872[21] – 1873)
  • gen. mjr Wilhelm Baillou (1873[22] → komendant 2 Brygady XII Dywizji Piechoty)
  • gen. mjr Maximilian Baumgarten (1873[3] – 1876)
  • gen. mjr Friedrich August Hermenegild Eckardt-Francesconi von Tiefenfeld (1906 – 1907)
Komendant 2. Brygady we Lwowie (od 1876 – 60 Brygada Piechoty)
  • gen. mjr Carl von Magdeburg[b] (1872[24] – 1874 → zastępca generała dowodzącego Dowództwem Generalnym w Grazu)
  • gen. mjr Cosmas Bogutovac (1874–1875)
  • płk Franz Latterer von Lintenburg (1876)
  • gen. mjr Viktor Barleon (1906 – 1907 → generał przydzielony do 13 Korpusu)
  • płk Heinrich Fath (1907)
Szefowie sztabu
niem. Generalstabschef (Glstbchef)
  • mjr / ppłk SG Mieczysław Zaleski (do 1905 → komendant 4. batalionu IR. 56)
  • mjr SG August von Zeidler (1905 – 1907)
Szefowie sanitarni
niem. Chef-arzt 30. ITDiv.
  • starszy lekarz sztabowy 2. klasy Johann Spitzer (do 1905 → lekarz garnizonu Stanisławów)
  • lekarz sztabowy / starszy lekarz sztabowy 2. klasy Leopold Szyjkowski (1905 – 1913)

Uwagi

  1. ↑ Ludwig Fröhlich von Elmbach und Groara w 1871, w stopniu pułkownika Sztabu Generalnego, był brygadierem w 12 Dywizji w Krakowie[19]. 30 kwietnia tego roku został mianowany generałem majorem. W 1873 roku powierzono mu pełnienie obowiązków komendanta Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt[20].
  2. ↑ FML Carl von Magdeburg w 1871 był brygadierem Brygady Lokalnej we Lwowie[23].

Przypisy

  1. ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 104.
  2. ↑ a b Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 106.
  3. ↑ a b Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 111.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1907 ↓, s. 141.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1907 ↓, s. 141, 534, 540, 656.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 141, 542, 548, 664.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 127, 145, 155, 498, 566, 640.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 147, 688, 137, 695.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 145, 694, 153, 701.
  10. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 159, 1045.
  11. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 159.
  12. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 103.
  13. ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 105.
  14. ↑ Rocznik oficerski 1875 ↓, s. 106.
  15. ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 108.
  16. ↑ Rocznik oficerski 1879 ↓, s. 114.
  17. ↑ Rocznik oficerski 1883 ↓, s. 141.
  18. ↑ Rocznik oficerski 1884 ↓, s. 119.
  19. ↑ Rocznik oficerski 1871 ↓, s. 140, 171.
  20. ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 108, 535.
  21. ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 109.
  22. ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 108.
  23. ↑ Rocznik oficerski 1871 ↓, s. 137.
  24. ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 107.

Bibliografia

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1871. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1871.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1875. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1874.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1878. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1877.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1879. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1878.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.

Media użyte na tej stronie

Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria.svg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
Portrait Julius Manger von Kirchsberg.jpg
"Portrait des Feldmarschall Julius Manger, Ritter von Kirchsberg", unsigniert, Öl auf Leinwand, 82 x 63 cm
Emanuel Salomon Friedberg Mirohorsky 1889 Vilimek.jpg
Portrait of Emanuel Salomon Friedberg-Mírohorský (1829 - 1908), Czech military commander in Austrian army, painter and writer, promoter of vegetarianism.