32. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
32. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 12-23 lutego 1982 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 21 filmów pochodzących z 17 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem amerykańskiej aktorki Joan Fontaine przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, niemieckiemu filmowi Tęsknota Veroniki Voss w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano polskiemu filmowi Dreszcze w reżyserii Wojciecha Marczewskiego[1].
Przebieg festiwalu
Zeszłoroczny konflikt dyrektora festiwalu Moritza de Hadelna z niemieckimi filmowcami odszedł niemal w zapomnienie po tym, jak w programie imprezy znalazło się miejsce dla prawie 90 niemieckich filmów, z których 5 startowało w konkursie głównym. Złoty Niedźwiedź dla Rainera Wernera Fassbindera sprawił, że docenione zostało i niemieckie kino, i sam wybitny reżyser, którego wcześniej pomijano w werdyktach jury przy okazji filmów Opowieść o Effi Briest (1974) i Małżeństwo Marii Braun (1978)[2].
De Hadeln nie całkowicie uniknął jednak krytyki, gdyż okazało się, że odrzucił propozycję zaprezentowania na festiwalu amerykańskiego filmu Na drugą stronę w reżyserii Delberta Manna. Obraz ten, opowiadający prawdziwą historię ucieczki balonem z Niemiec Wschodnich w 1979, był przedmiotem ostrego sporu pomiędzy NRD a RFN. Gdy de Hadeln film odrzucił, powołując się na względy artystyczne i polityczne, wzbudził tym oburzenie w konserwatywnie nastawionej prasie zachodnioniemieckiej, oskarżającej go o "tchórzostwo wobec wroga". Ostatecznie film pokazano poza festiwalem i to w czasie ceremonii otwarcia Berlinale, ale oceniono go surowo jako tandetną propagandę[2].
W programie festiwalu pojawiła się nowa sekcja, założona przez Manfreda Salzgebera i Wielanda Specka, koncentrująca się zarówno na walorach społecznych, jak i estetycznych prezentowanych filmów (w 1986 uzyska ona ostatecznie nazwę Panorama)[3]. W tegorocznej edycji nacisk położono na kino azjatyckie (Korea Południowa, Hongkong, Chiny). Pokazano m.in. film Mandala Koreańczyka Im Kwon-taeka[2].
Pierwszego w historii festiwalu Honorowego Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości odebrał amerykański aktor James Stewart. Był on jedną z wielu gwiazd obecnych na Berlinale. Inną była przewodnicząca jury Joan Fontaine, która zagrała w Rebece (1940) Alfreda Hitchcocka, filmie otwierającym festiwal berliński w 1951. Poza Stewartem i Fontaine na festiwalu obecni byli również m.in. Lino Ventura, Jeanne Moreau, Claudia Cardinale, Franco Nero, Sally Field, Michel Piccoli i Ingrid Thulin[3].
W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa pt. Insurrection of Emotions, poświęcona twórczości niemieckiego reżysera Curtisa Bernhardta[4], który - po dojściu Hitlera do władzy - udał się na emigrację i kontynuował swoją karierę w Hollywood. Zaprezentowano także retrospektywę filmów dla dzieci powstałych w wytwórni DEFA w NRD, która stanowiła część sekcji Kinderfilmfest.
Członkowie jury

Konkurs główny
Joan Fontaine, amerykańska aktorka − przewodnicząca jury[5]
Władimir Baskakow, radziecki filmoznawca
Brigitte Fossey, francuska aktorka
Joe Hembus, niemiecki krytyk filmowy
László Lugossy, węgierski reżyser
Gian Luigi Rondi, włoski krytyk filmowy
Helma Sanders-Brahms, niemiecka reżyserka
Mrinal Sen, indyjski reżyser
David Stratton, australijski krytyk filmowy i założyciel FF w Sydney
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[6]:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
Absence of Malice | Sydney Pollack | ![]() | |
L’amour des femmes | Michel Soutter | ![]() | |
شرم يكا Beyroutou el lika | Borhane Alaouié | ![]() | |
Bürgschaft für ein Jahr | Herrmann Zschoche | ![]() | |
Dreszcze | Wojciech Marczewski | ![]() | |
Eine deutsche Revolution | Helmut Herbst | ![]() | |
Den enfaldige mördaren | Hans Alfredson | ![]() | |
Une étrange affaire | Pierre Granier-Deferre | ![]() | |
Het meisje met het rode haar | Ben Verbong | ![]() | |
The Killing of Angel Street | Donald Crombie | ![]() | |
Kraftprobe | Heidi Genée | ![]() | |
Il marchese del Grillo | Mario Monicelli | ![]() | |
Мужики! Mużyki! | Iskra Babicz | ![]() | |
日本の熱い日々 謀殺・下山事件 Nihon no atsui hibi bôsatsu: Shimoyama jiken | Kei Kumai | ![]() | |
Requiem | Zoltán Fábri | ![]() | |
Romanze mit Amelie | Ulrich Thein | ![]() | |
さらば愛しき大地 Saraba itoshiki daichi | Mitsuo Yanagimachi | ![]() | |
Die Sehnsucht der Veronika Voss | Rainer Werner Fassbinder | ![]() | |
צלילה חוזרת Tzlila Chozeret | Shimon Dotan | ![]() | |
An Unsuitable Job for a Woman | Chris Petit | ![]() | |
乡情 Xiang qing | Hu Bingliu i Wang Jin | ![]() |
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
Butterfly | Matt Cimber | ![]() | |
Coup de torchon | Bertrand Tavernier | ![]() | |
Dulces horas | Carlos Saura | ![]() | |
Feine Gesellschaft - beschränkte Haftung | Ottokar Runze | ![]() | |
Großstadtzigeuner | Irmgard von zur Mühlen | ![]() | |
Liebeskonzil | Werner Schroeter | ![]() | |
Mille milliards de dollars | Henri Verneuil | ![]() | |
Whose Life Is It Anyway? | John Badham | ![]() |
Laureaci nagród
Konkurs główny
Tęsknota Veroniki Voss, reż. Rainer Werner Fassbinder
Dreszcze, reż. Wojciech Marczewski
Mario Monicelli − Markiz Grillo
Katrin Saß − Roczne poręczenie
Michel Piccoli − Dziwna sprawa
Stellan Skarsgård − Prostoduszny morderca
Zoltán Fábri − Requiem
- Wyróżnienie honorowe
Bez złych intencji, reż. Sydney Pollack
The Killing of Angel Street, reż. Donald Crombie
Mężczyźni, reż. Iskra Babicz
Konkurs filmów krótkometrażowych
Pozostałe nagrody
- Nagroda FIPRESCI
Dreszcze, reż. Wojciech Marczewski
- Honorowy Złoty Niedźwiedź za całokształt twórczości
Polonica
W konkursie głównym kinematografię polską reprezentował film Dreszcze w reżyserii Wojciecha Marczewskiego. Ten przenikliwy portret czasów stalinizmu cieszył się dużym uznaniem i ostatecznie zdobył cztery nagrody: Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury (drugą nagrodę konkursu głównego), Nagrodę FIPRESCI (przyznawaną przez krytyków filmowych), Nagrodę CICAE (przyznawaną przez Międzynarodowe Zrzeszenie Kin Artystycznych) oraz Nagrodę Interfilm - Wyróżnienie Specjalne.
Przypisy
- ↑ Prizes & Honours 1982 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ a b c 32nd Berlin International Film Festival (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-13].
- ↑ a b Panorama: History (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Retrospective (ang.). Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Juries 1982 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Programme 1982 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-03].
Linki zewnętrzne
- Strona Berlinale (niem.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Actress Joan Fontaine