32 Batalion WOP
| |||
Historia | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 1951 | ||
Rozformowanie | 1975 | ||
Tradycje | |||
Rodowód | 53 batalion OP | ||
Organizacja | |||
Numer | JW 2403[1] | ||
Dyslokacja | Nowy Targ | ||
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | ||
Podległość | 3 Brygada WOP (3) Karpacka Brygada WOP |
32 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 19 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 3 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 53 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 32 batalion WOP[2].
W 1976 roku, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia, rozwiązano batalion. W jego miejsce zorganizowano placówkę zwiadu i kompanię odwodową. Strażnice podporządkowano bezpośrednio brygadzie[3].
Struktura organizacyjna
W 1954 roku batalionowi podlegały:
- 187 strażnica WOP Szlachtowa
- 188 strażnica WOP Sromowce Niżne
- 189 strażnica WOP Kacwin
- 190 strażnica WOP Jurgów
- 191 strażnica WOP Łysa Polana
- 192 strażnica WOP Zakopane Kuźnica
wpisane ołówkiem PKPT Kasprowy Wierch
W 1956 roku batalionowi podlegały:
- 1 strażnica WOP Szlachtowa
- 2 strażnica WOP Sromowce Niżne
- 3 strażnica WOP Kacwin
- PKRT Niedzica
- 4 strażnica WOP Jurgów
- PKMRG Jurgów
- 5 strażnica WOP Łysa Polana
- PKRT Morskie Oko
- 5 strażnica WOP Zakopane Kuźnica
- PKRT Kasprowy Wierch
- 7 Strażnica WOP Kiry
Struktura organizacyjna na dzień 31.12.1959 roku
- dowództwo i sztab – Nowy Targ
- 10 strażnica WOP III kategorii – Przywarówka
- 11 strażnica WOP III kategorii – Lipnica Wielka
- 12 strażnica WOP III kategorii – Chyżne
- 13 strażnica WOP II kategorii – Podczerwone
- 14 strażnica WOP IV kategorii – Witów
- 15 strażnica WOP II kategorii – Kiry
- 16 placówka WOP III kategorii – Zakopane
- 17 strażnica WOP III kategorii – Łysa Polana
- 18 strażnica WOP II kategorii – Jurgów
- 19 strażnica WOP III kategorii – Kacwin
1 stycznia 1964 roku batalionowi WOP Nowy Targ podlegały:
- 6 strażnica WOP lądowa IV kategorii Lipnica Wielka
- placówka kontroli małego ruchu granicznego II kategorii Winiarczykówka
- 7 strażnica WOP lądowa IV kategorii Chyżne
- 8 strażnica WOP lądowa II kategorii Podczerwone
- placówka kontroli małego ruchu granicznego I kategorii Chochołów
- placówka kontroli małego ruchu turystycznego Chochołów
- 9 placówka WOP II kategorii Witów
- 10 placówka WOP III kategorii Zakopane
- 11 strażnica WOP lądowa IV kategorii Łysa Polana
- 12 strażnica WOP lądowa II kategorii Jurgów
- placówka kontroli małego ruchu granicznego I kategorii Jurgów
- 13 strażnica WOP lądowa IV kategorii Kacwin
- placówka kontroli małego ruchu granicznego I kategorii Niedzica
- placówka kontroli małego ruchu granicznego II kategorii Kacwin
- placówka kontroli małego ruchu turystycznego Niedzica
- 14 placówka WOP nr 14 II kategorii Czorsztyn
- placówka kontroli małego ruchu granicznego II kategorii Sromowce Wyżne
Dowódcy batalionu
- kpt. Jan Krasowski (1951)
- mjr Henryk Połowniak (?1952)
- kpt. Władysław Czajer (1952-?)
- ppłk Tomczak (1972)
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 133–134.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 135.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Media użyte na tej stronie
Własna praca Kwz
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).