33 Nyski Pułk Zmechanizowany
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1956 |
| Rozformowanie | 1989 |
| Nazwa wyróżniająca | Nyski |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | 33 Ośrodek Materiałowo-Techniczny |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2903[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska Lądowe |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
33 Nyski Pułk Zmechanizowany (33 pz) – oddział Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL.
W IV kwartale 1956 roku 33 Nyski Pułk Piechoty w Nysie, przeformowany został w 33 Nyski Pułk Zmechanizowany. Równocześnie 7 Łużycka Dywizja Piechoty, w skład której wchodził 33 pp, przeformowana została na etat Dywizji Zmechanizowanej "B" i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną.
W 1989 rozformowana została 2 DZ wraz z podporządkowanymi jednostkami, w tym 33 pz. Na bazie 2 DZ zorganizowana została 2 Baza Materiałowo-Techniczna, a w miejsce 33 pz – 33 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.
Tradycje
29 stycznia 1990 szef Głównego Zarządu Wychowania WP wydał wytyczne Nr 5 w sprawie dziedziczenia tradycji jednostek Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej przez jednostki wojskowe rozformowanej 20 Dywizji Pancernej. Zgodnie z tym dokumentem stacjonująca na Pomorzu Zachodnim 20 Warszawska Dywizja Pancerna im. marszałka Konstantego Rokossowskiego przeformowana została i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną. 68 Pułk Czołgów Średnich stacjonujący w Budowie i wchodzący w skład 20 DPanc, przeformowany został i przemianowany na 33 Pułk Zmechanizowany.
W 1995 roku na bazie 33 pz sformowana została 12 Złocieniecka Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego.
W 2001 roku rozformowana została 12 BKPanc, a jej koszary zajęła 2 Brygada Zmechanizowana Legionów z Wałcza.
Przypisy
Bibliografia
- Adam Dobroński: 33 pułk piechoty. Warszawa: Oficyna wydawnicza „Ajaks”, 1994. ISBN 83-85621-49-0.
- Z. Sawicki, J. Waszkiewicz, A. Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego; Wydawnictwo Bellona; Warszawa 1997.
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).