33 Pułk Artylerii Lekkiej (LWP)
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1952 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Piotr Krupczatnikow |
| Ostatni | mjr Wiesław Wojtkowski |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
33 Pułk Artylerii Lekkiej (33 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Budynek sztabu pułku
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk sformowany został wiosną 1945 w Konstantynowie[4], w składzie 11 Dywizji Piechoty. Podstawą organizacji jednostki był rozkazu Nr 58/Org. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z 15 marca 1945 o formowaniu związków i jednostek wojskowych zgodnie z planem rozbudowy WP i etat Nr 04/552 [5]. Zgodnie z etatem pułk miał liczyć 912 żołnierzy, 495 koni i 36 samochodów. Rejon formowania pułk opuścił już po zakończeniu wojny. Udziału w walkach nie brał. Po wojnie uczestniczył w akcji rolnej i osiedleńczej[6]. Po wojnie stacjonował w garnizonie Żary.
W 1952 oddział przeformowany został w 33 pułk artylerii haubic według etatu Nr 5/86. W kwietniu 1962 oddział przemianowany został na 33 pułk artylerii. W 1963 jednostka przeformowana została w 32 dywizjon artylerii haubic, a na początku 1970 w 33 pułk artylerii.
Dowódcy pułku
- mjr/płk ACz Piotr Krupczatnikow[7] (III 1945–II 1946)
- ppłk ACz Kochanowski (II–VI 1946)
- ppłk ACz Piotr Posławski (VI–VIII 1946)
- ppłk ACz Mikołaj Bondariew (VIII 1946–III 1947)
- ppłk Czesław Czubryt-Borkowski (III 1947–XI 1948)
- ppłk ACz Jan Serdiukow (XI 1948–VII 1951)
- mjr Wiesław Wojtkowski (VII 1951–VI 1953)
Przypisy
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Zgodnie z rozkazem Nr 58/Org. ND WP z dnia 15 marca 1945 pułk miał formować się w Łowiczu.
- ↑ Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego (...) s. 335-337. Krzysztof Bytnar, 11 pułk artylerii (...) s. 103, załącznik nr 1 - fotokopia Wykazu formacyj jednostek i urzędów Wojska Polskiego formowanych w 1-ym półroczu 1945 roku.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 112-113.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 252.
Bibliografia
- Krzysztof Bytnar, 11 Pułk Artylerii im. gen. dyw. Stanisława Kopańskiego. 50 lat. Tradycje i współczesność w szkicach, Drukarnia "Roygraf", Żary 1995
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943-1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958
Media użyte na tej stronie
LWP kurtki artlekka.png
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).