345 Gwardyjski Pułk Powietrznodesantowy

345 Gwardyjski Pułk Powietrznodesantowy
Siła i Honor
Ilustracja
Flaga radzieckich wojsk powietrznodesantowych
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Sformowanie

30 grudnia 1944

Rozformowanie

1 maja 1998

Tradycje
Święto

2 sierpnia

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Kotlarow

Ostatni

Anatolij Bieriezowski

Działania zbrojne
II wojna światowa;
Radziecka interwencja w Afganistanie
Operacja Panczszir-84
Operacja Magistrala
bój o wzgórze 3234
Operacja Tajfun
Organizacja
Numer

63368

Dyslokacja

Iwanowo, Kostroma, Fergana, Bagram, Termez, Gandża, Uljanowsk

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska powietrznodesantowe

Podległość

1944-1979 – 105 gw. dyw. powietrznodesantowa
1979-1989 – samodzielna jednostka
1989-1993 – 104 gw. dyw. powietrznodesantowa
1993-1998 – 7 gw. dyw. powietrznodesantowa

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru

345 Gwardyjski Pułk Powietrznodesantowy – elitarna jednostka powietrznodesantowa, istniejąca w Armii Radzieckiej, a następnie rosyjskiej w latach 1944–1998.

Pełna nazwa pułku to: 345. Gwardyjski Orderu Czerwonego Sztandaru Pułk Powietrznodesantowy im. 70-lecia Leninowskiego Komsomołu odznaczony Orderem Suworowa 3 klasy (ros. trb. Gwardiejskij Krasnoznamionnyj ordiena Suworowa III stiepieni 345-j parasziutno-diesantnyj połk imieni 70-letija Leninskogo komsomoła)

Historia

Jednostka została utworzona w grudniu 1944 w obwodzie mohylewskim na podstawie 14 gw. bryg. powietrznodesantowej. Początkowo wchodziła w skład 105 gw. dywizji powietrznodesantowej we Ferganie (Uzbecka SRR). Do walki została wprowadzona w czasie operacji budapeszteńskiej w zimie 1945 roku w ramach 9 AGw. Do września 1946 pułk stacjonował na Węgrzech, następnie w Iwanowie, Kostromie, a od 1960 do 1979 ponownie we Ferganie (Uzbecka SRR). W 1979, po rozformowaniu 105 dywizji, pułk otrzymał status samodzielnej jednostki.

Pułk wchodząc w skład 40 A przebywał w Afganistanie od 14 grudnia 1979 do 11 lutego 1989. Po opuszczeniu Afganistanu pułk wszedł w skład 104 gw. dywizji powietrznodesantowej i został rozlokowany na Zakaukaziu (Termez). 9 kwietnia 1989 pułk brał udział w rozpędzaniu antyrządowej demonstracji w Tbilisi. Od sierpnia 1992 uczestniczył w operacjach wojennych, a następnie pokojowych (w ramach sił KSPM) podczas konfliktu abchasko-gruzińskiego. Od września 1993 jednostka wchodziła formalnie w skład 7 gw. dyw. powietrznodesantowej.

Jesienią 1994 na podbudowie pułku została utworzona baza wojskowa nr 50. 30 kwietnia 1998, rozkazem ministra obrony FR, pułk został rozformowany, a na jego bazie utworzono 10 zmech. pułk powietrznodesantowy. Po wygaśnięciu mandatu rosyjskich sił pokojowych w Abchazji (grudzień 2002) jednostka ta została ostatecznie rozformowana. Jej sztandar i nagrody zostały przekazane do Centralnego Państwowego Muzeum Sił Zbrojnych w Moskwie.

W latach 1979-1998 pułk przez 18 lat i 5 miesięcy znajdował się w strefie działań wojennych.

Wojna w Afganistanie

Żołnierze 345 pułku w Afganistanie

Najsławniejszym okresem w historii istnienia jednostki była radziecka interwencja w Afganistanie. 345 sppd był jedną z pierwszych jednostek radzieckich, która przybyła do Afganistanu. Oficjalnie, pułk wchodząc w skład 40 A znajdował się w Afganistanie od 14 grudnia 1979 (tj. na dziesięć dni przed oficjalnym rozpoczęciem interwencji) i zabezpieczał pierwsze transporty lądujące w Bagram, jednak jego historia udziału wojnie afgańskiej zaczęła się dużo wcześniej. Jego żołnierze byli przerzucani do Afganistanu już od lipca 1979, działając w ramach specgrup KGB i tzw. "batalionu muzułmańskiego". Brali oni udział w pierwszej zbrojnej akcji radzieckich żołnierzy – 27 grudnia 1979 w szturmie na pałac prezydenta Amina (operacja "Sztorm-333") i zajęciu Kabulu. Uczestniczyli we wszystkich większych i ważniejszych operacjach tamtej wojny: "Panczszir-84", "Magistrala", "Tajfun". Jedna z jej kompanii – 9 – broniła bohatersko w styczniu 1988 wzgórza 3234. Ten jeden z najsłynniejszych epizodów wojny w Afganistanie stał się po latach kanwą głośnego filmu Fiodora Bondarczuka (9 kompania). Pomiędzy 1980 a 1989 jednostka uczestniczyła w ponad 240 operacjach bojowych w Afganistanie[1]. Swoje działania bojowe zakończyła 11 lutego 1989. W tym okresie ośmiu jej żołnierzy otrzymało tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Ostatnim radzieckim żołnierzem poległym w wojnie w Afganistanie był spadochroniarz tej jednostki – szer. Igor Lachowicz (przy Salang, 7 lutego 1989)[1].

Dowódcy

Pierwszym dowódcą pułku był p.płk. Kotlarow (żadne ze źródeł nie podaje jego imienia), ostatnim – płk. Anatolij Bieriezowski, najsławniejszym – płk. Walerij Wostrotin, który dowodził pułkiem od września 1986 do maja 1989.

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. a b Istorija 345 Gw.OPDP. [w:] 345 Gw.OPDP. Sajt wietieranow [on-line]. [dostęp 2010-08-01]. (ros.).

Bibliografia

  • Steven J. Zaloga: Berety z gwiazdami. Radzieckie wojska powietrznodesantowe. Warszawa: Bellona, 2003. ISBN 83-7399-000-3.
  • Carey Schofield: Komandosi rosyjscy. Warszawa: Bellona, 1996. ISBN 83-86678-15-1.

Media użyte na tej stronie

SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
USSR Airborn troops flag.svg
Flag of Airborne Troops, USSR
9thCompanyAwarded.png
Autor: http://www.pravdao9rote.ru/, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Award presentation ceremony of the 9th Company men.