35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 15-26 lutego 1985 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 25 filmów pochodzących z 19 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem francuskiego aktora Jeana Marais przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo niemieckiemu filmowi Kobieta i obcy w reżyserii Rainera Simona oraz brytyjskiemu filmowi Wetherby w reżyserii Davida Hare’a. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano węgierskiemu filmowi Płatki, kwiaty, wieńce w reżyserii László Lugossyego[1].
Przebieg festiwalu
Tegoroczne Berlinale zdominowało kino amerykańskie, na które nacisk położył dyrektor festiwalu Moritz de Hadeln. Prestiżowe produkcje z USA trafiły do konkursu głównego, podczas gdy sekcja Info-Schau zajęła się amerykańskim undergroundem i życiem subkultur (m.in. Gringo Lecha Kowalskiego o nowojorskich narkomanach, Paul Cadmus: Enfant Terrible at 80 Davida Sutherlanda o homoseksualnym malarzu, Before Stonewall Grety Schiller i Roberta Rosenberga o prawach gejów i lesbijek). Po ubiegłorocznym sukcesie przeglądu Środziemnomorska Panorama, w sekcji Info-Schau w czasie tegorocznej edycji zaprezentowano Panoramę Morza Bałtyckiego, w ramach której pokazano filmy z ZSRR, Polski, NRD, RFN oraz z krajów skandynawskich[2].
W konkursie głównym zwracała uwagę silna w tym roku reprezentacja kinematografii francuskiej (Michel Deville, Marguerite Duras, Jean-Luc Godard). Największy skandal stał się udziałem filmu Zdrowaś Mario Godarda. Konserwatyści i katolicy bezskutecznie próbowali go zakazać, oskarżając reżysera o bluźnierstwo[2].
Przebojami sekcji Forum były obrazy polityczne: Czasy Harveya Milka Roba Epsteina o zamordowanym działaczu gejowskim Harveyu Milku oraz Secret Honor Roberta Altmana o usuniętym z urzędu prezydenckiego Richardzie Nixonie. Z nazistowską przeszłością swojego kraju rozliczali się niemieccy filmowcy Thomas Harlan (Wundkanal) i Eberhard Fechner (trzyczęściowy dokument Der Prozeß - Eine Darstellung des Majdanek-Verfahrens in Düsseldorf)[2].
W ramach festiwalu odbyła się obszerna retrospektywa poświęcona filmowym efektom specjalnym[3], która rozpoczęła się tydzień przed oficjalnym otwarciem Berlinale. Wraz z dominującym w programie kinem amerykańskim, stała się ona przyczynkiem do burzliwych dyskusji nad komercjalizacją i amerykanizacją dzisiejszego kina[2].
Członkowie jury
Konkurs główny
Jean Marais, francuski aktor − przewodniczący jury[4]
Regimantas Adomaitis, litewski aktor
Sheila Benson, amerykańska krytyczka filmowa
Wolfgang Kohlhaase, niemiecki scenarzysta
Onat Kutlar, założyciel Tureckiej Filmoteki i MFF w Stambule
Luis Megino, hiszpański producent filmowy
Ingrid Scheib-Rothbart, niemiecka filmoznawczyni- Chris Sievernich, niemiecki producent filmowy
Alberto Sordi, włoski aktor
Max von Sydow, szwedzki aktor
István Szabó, węgierski reżyser
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[5]:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| After Darkness | Sergio Guerraz i Dominique Othenin-Girard |  Szwajcaria | |
| Contar hasta diez | Oscar Barney Finn |  Argentyna | |
| 땡볕 Daengbyeot | Ha Myeong-jung |  Korea Południowa | |
| Les enfants | Marguerite Duras |  Francja | |
| Die Frau und der Fremde | Rainer Simon |  NRD | |
| Heartbreakers | Bobby Roth |  Stany Zjednoczone | |
| Je vous salue, Marie | Jean-Luc Godard | Francja | |
| Λούφα και Παραλλαγή Loufa kai parallagi | Nicos Perakis |  Grecja | |
| Morenga | Egon Günther |  RFN | |
| Mrs. Soffel | Gillian Armstrong | Stany Zjednoczone | |
| Nineteen Nineteen | Hugh Brody |  Wielka Brytania | |
| Noc smaragdového měsíce | Václav Matějka |  Czechosłowacja | |
| Pehlivan | Zeki Ökten |  Turcja | |
| Péril en la demeure | Michel Deville | Francja | |
| Pizza Connection | Damiano Damiani |  Włochy | |
| Places in the Heart | Robert Benton | Stany Zjednoczone | |
| Потомок белого барса Potomok biełogo barsa | Tołomusz Okiejew |  ZSRR | |
| Die Praxis der Liebe | Valie Export |  Austria | |
| Ronja Rövardotter | Tage Danielsson |  Szwecja | |
| 瀬降り物語 Seburi monogatari | Sadao Nakajima |  Japonia | |
| Stico | Jaime de Armiñán |  Hiszpania | |
| Szirmok, virágok, koszorúk | László Lugossy |  Węgry | |
| Der Tod des weißen Pferdes | Christian Ziewer | RFN | |
| Wetherby | David Hare | Wielka Brytania | |
| Wrong World | Ian Pringle |  Australia |
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| 2010 | Peter Hyams | Stany Zjednoczone | |
| Brazil | Terry Gilliam | Wielka Brytania | |
| Country | Richard Pearce | Stany Zjednoczone | |
| Die Grünstein-Variante | Bernhard Wicki | RFN | |
| Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm | Horst Kurnitzky i Marion Schmid | RFN | |
| 東京裁判 Tôkyô saiban | Masaki Kobayashi | Japonia | |
| 雅马哈鱼档 Yamaha yudang | Zhang Liang |  Chiny |
Laureaci nagród
Konkurs główny
- Kobieta i obcy, reż. Rainer Simon
Wetherby, reż. David Hare
- Płatki, kwiaty, wieńce, reż. László Lugossy
Jo Kennedy − Wrong World
- Fernando Fernán Gómez − Stico
- Tołomusz Okiejew − Potomek białego lamparta
- Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
- Tage Danielsson − Ronja, córka zbójnika
- Wyróżnienie honorowe
- Tarik Akan za rolę w filmie Pehlivan
- Damiano Damiani za reżyserię filmu Sycylijski łącznik
- Marguerite Duras, Jean Mascolo i
Jean-Marc Turine za scenariusz do filmu Dzieci
Konkurs filmów krótkometrażowych
- Nr. 1 - Aus Berichten der Wach- und Patrouillendienste, reż. Helke Sander
Pozostałe nagrody
- Nagroda FIPRESCI
Proces tokijski, reż. Masaki Kobayashi
Przypisy
- ↑ Prizes & Honours 1985 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)].
- ↑ a b c d 35th Berlin International Film Festival (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-10-24].
- ↑ Retrospective (ang.). Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-22].
- ↑ Juries 1985 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-19].
- ↑ Programme 1985 (ang.). Berlinale. [dostęp 2018-09-26].
Linki zewnętrzne
- Strona Berlinale (niem.)
Media użyte na tej stronie
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)