35 Pułk Artylerii Lekkiej
| ||
![]() | ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1945 | |
Rozformowanie | 1945 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | ppłk Stanisław Grochowski | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Będzin; Tarnowskie Góry[1] | |
Rodzaj wojsk | Artyleria | |
Podległość | 13 Dywizja Piechoty |
35 Pułk Artylerii Lekkiej (35 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany w Wełnowcu na podstawie rozkazu Nr 58 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 15 marca 1945 roku. Jednostka wchodziła w skład 13 Dywizji Piechoty. Rejon formowania opuściła już po zakończeniu wojny. Udziału w walkach nie brała. Po wojnie pułk uczestniczył w akcji rolnej[2].
Dowódca pułku
- ppłk Stanisław Grochowski[3]
Struktura organizacyjna
żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów - 299, kanonierów - 644)
sprzęt:
- 76 mm armaty - 24
- 122 mm haubice - 12
- rusznice przeciwpancerne - 12
- samochody - 108
- ciągniki - 24
Przypisy
- ↑ ul. Opolska
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 113.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 252.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
76_mm_armata_dywizyjna_wz_1942_(ZiS3)
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria ciężka
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria plotnicza