36 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1898 |
Rozformowanie | 1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Kontynuacja | Pułk Strzelców Nr 36 |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
Pułk Piechoty Obrony Krajowej Kołomyja Nr 36 (LIR Nr 36) – pułk piechoty cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.
Historia pułku
W 1869 zostały utworzone samodzielne Bataliony Obrony Krajowej Kołomyja Nr 66 i Suczawa Nr 78. 1 maja 1889 Batalion OK Kołomyja Nr 66 został włączony w skład nowo powstałego Pułku Piechoty OK Stanisławów Nr 20, jako IV batalion, natomiast Batalion OK Suczawa Nr 78 w skład Pułku Piechoty Czerniowce Nr 22 również jako IV batalion[1].
1 października 1898 w Kołomyi został sformowany Pułk Obrony Krajowej Kołomyja Nr 36. W skład pułku został włączony IV batalion Pułku Piechoty OK Stanisławów Nr 20 i IV batalion Pułku Piechoty Czerniowce Nr 22 oraz nowo powstały batalion[2].
Okręg uzupełnień Kołomyja (niem. Kolomea).
Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z numerem pułku „36”. W lipcu 1914 skład narodowościowy pułku: 70% - Rusini, 21% - Polacy[3].
W latach 1903–1914 komenda pułku oraz wszystkie bataliony stacjonowały w Kołomyi.
W sierpniu 1914 pułk wchodził w skład 86 Brygady Piechoty OK należącej do 43 Dywizji Piechoty OK (III Korpus[4]).
W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w grudniu 1914 i pierwszej połowie 1915 w Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach: Cmentarz wojenny nr 77 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 78 - Ropica Ruska, Cmentarz wojenny nr 198 - Błonie, Cmentarz wojenny nr 192 - Lubcza.
11 kwietnia 1917 pułk został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 36 (niem. Schützenregiment Nr 36)[5].
Żołnierze pułku
- Komendanci pułku
- płk Werner Freiher von Mandelsloh (1903–1905)
- płk Emil Lischka (1906–1911)
- płk Franz Pfeifer Edler von Lindenrode (1912–1914[6])
- płk Wojciech Dobija (1914)
- Oficerowie i podoficerowie
- kpt. Mykoła Marynowycz
- por. rez. Wiktor Hausman
- ppor. rez. Marian Garbiak
- ppor. rez. Adam Kubisztal
- ppor. rez. Paweł Rosa
- ppor. nieakt. Franciszek Wojakowski
- chor. rez. Rafał Urzędowski
Przypisy
- ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 329, 345.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 298.
- ↑ Landwehr-Infanterie-Regimenter as at July 1914.
- ↑ Landwehr Infanterieregimenter as at August 1914. austro-hungarian-army.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]..
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 360.
- ↑ Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1914 ↓, s. 298.
Bibliografia
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1897. Wiedeń: styczeń 1897. (niem.).
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918. (niem.).
- www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 36. [dostęp 2010-03-20]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
k.u.k. Infanterie-Kaserne in Kolomea