37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K)

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo ZSRR
Rodzajarmata przeciwlotnicza
Dane taktyczno-techniczne
Długość lufy2729 mm (z nasadą zamkową)
Donośność6700 m (pionowa0
8500 m (pozioma)
Prędkość pocz. pocisku872 m/s (przeciwpancerno-smugowego)
880 m/s (odłamkowo-smugowego0
Długość5500 mm (w położeniu marszowym)
Masaok. 2100 kg
Kąt ostrzału-5° do +85° (w pionie)
360° (w poziomie)
Szybkostrzelność160-180 strz./min
Czas przejścia w położenie bojowe25-30 s.
Prędkość marszowado 60 km/h

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K) (ros. 37-мм автоматическая зенитная пушка образца 1939 года (61-К)) – radziecka holowana armata przeciwlotnicza.

Armatę przeciwlotniczą wz. 1939 skonstruował zespół kierowany przez Michaiła Łoginowa. Była to armata automatyczna, której automatyka działała na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Zamek klinowy, o pionowym ruchu klina; zasilanie z pięcionabojowych łódek. Armata była wyposażona w hydrauliczny opornik i sprężynowy powrotnik. Armata była holowana na czterech kołach, w pozycji bojowej spoczywała na czterech podnośnikach. Istniała możliwość prowadzenia ognia podczas marszu. Mogła być wyposażona w stalową tarczę ochronną. Czas przejścia z położenia marszowego w bojowe wynosił 25-30 s.

Działo 61-K stało się podstawą do opracowania morskich dział przeciwlotniczych 70-K i W-11-M. Opracowano także wersję samobieżna oznaczoną jako ZSU-37, a niektóre zespoły działa 61-K zostały wykorzystane przy projektowaniu podwójnie sprzężonej 25 mm armaty plot wz. 1944 (94-KM).

Armata przeciwlotnicza wz. 1939


Produkcja dział 61-K
Rok1939194019411942194319441945Razem
Wyprodukowano, szt.156912200389654775998154519 822

W muzeach

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.

Media użyte na tej stronie

61-K anti-aircraft gun, 2007.jpg
37-mm automatic anti-aircraft gun 61-K in Saint Petersburg Artillery museum