381 Dywizja Strzelecka (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1941 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Odznaczenia | |
 | |
381 Dywizja Strzelecka (ros. 381-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
Dywizja weszła do walki w grudniu 1941 roku w okolicach Rżewa. Wykrwawiona, a następnie uzupełniona, powróciła do walki. W czerwcu 1944 wysłana na front fiński, gdzie wzięła udział w bitwie pod Vuosalmi w składzie 98 Korpusu Strzeleckiego. W końcu lipca 1944 przebazowana w rejon Brok-Ostrów Mazowiecka, dywizja wzięła udział w operacji mławsko-elbląskiej, walczyła m.in. w bitwie o Elbląg[1].
W operacji rżewsko-wiaziemskiej w 1942 roku dywizja występowała w składzie 39 Armii; w początku miesiąca nacierała na kierunku rżewskim, następnie została przekazana do 29 Armii. W toku operacji dywizja poniosła ciężkie straty. W meldunku sytuacyjnym z 16 stycznia dywizja donosiła o tym, że 1261 pułk strzelecki posiadał jedynie ok. 200 bagnetów, podobnie 1259, a w 1263 w pierwszej linii pozostało jedynie około stu żołnierzy. Pierwszy z nich przeniesiono do II linii, pozostałe dwa okopały się w okolicach Tołstikowa. Mimo wykrwawienia, dywizja do końca miesiąca pozostała na prawej flance armii, gdzie toczyła wraz z elementami 262 Dywizji Strzeleckiej ciężkie walki o wsie Miedwiediewo, Ligostajewo, Kamienskoje i Dubrowka (do 22 stycznia). 26 stycznia jeden z pułków dywizji wydzielono i przeniesiono na prawą flankę armii, dodatkowo ją osłabiając. 1263 pułk bezskutecznie próbował utrzymać linię Aleszyno-Boczarowo, jednak obie wsie zostały utracone (za co dowódca jednego z batalionów pułku został wkrótce po bitwie skazany na śmierć przez rozstrzelanie)[2].
Dowódcy
Jednostką podczas wojny dowodzili następujący pułkownicy[2][1]:
- Archip Iwanowicz Tołstow (17 września 1941 – 1 marca 1942)
- Wasilij Pawłowicz Szulga (2 marca – 23 maja 1942)
- Borys Siemionowicz Masłow (24 maja 1942 – 9 lipca 1943)
- Aleksandr Wasiliewicz Jakuszew (9 lipca 1943 – 11 stycznia 1944)
- Iwan Iwanowicz Serebriakow (11 stycznia 1944 – 19 marca 1944)
- Aleksandr Wasiliewicz Jakuszew (19 marca 1944 – 3 lipca 1945)
Przypisy
- ↑ a b Боевой путь воинской части::381 стрелковая дивизия (381 сд), Память народа, 2017 [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01].
- ↑ a b Светлана Герасимова, «Я убит подо Ржевом». Трагедия Мончаловского «котла», Litres, 5 września 2017, s.v., ISBN 978-5-04-008030-4 [dostęp 2017-11-18] (ros.).
| |||||
| Fronty |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Floty | |||||||||
| Flotylle | |||||||||
| Armie |
| ||||||||
| Armie pancerne |
| ||||||||
| Armie saperskie |
| ||||||||
| Armie lotnicze |
| ||||||||
| Korpusy zmechanizowane |
| ||||||||
| Korpusy powietrznodesantowe |
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
Орден Красного Знамени (СССР)
.svg)
flag of the Soviet Air Force.
.svg)
Военно-морской флаг СССР 1935–1950 гг.