38 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Węgierski Pułk Piechoty Nr 38
Ungarisches
Infanterieregiment Nr. 38
Historia
Państwo Austro-Węgry
Sformowanie1814
Rozformowanie1918
Nazwa wyróżniającaWęgierski
Tradycje
Święto19 sierpnia
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnychc. i k. Armia
Rodzaj wojskpiechota
Podległość32 Dywizja Piechoty
Szef pułku FZM Anton Mollinary von Monte Pastello
Porucznik IR. Nr. 38 w mundurze galowym
Kurtka munduru jednorocznego ochotnika kaprala IR. Nr. 38
FML Géza Lukachich von Somorja

Węgierski Pułk Piechoty Nr 38 (IR. Nr. 38) - pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1814[1].

Okręg uzupełnień nr 38 Kecskemét na terytorium 4 Korpusu[1].

Swoje święto pułk obchodził 19 sierpnia, w rocznicę zajęcia Sarajewa (zob. Okupacja Bośni i Hercegowiny przez Austro-Węgry)[1].

Kolejnymi szafami pułku byli:

Kolory pułkowe: czarny, guziki srebrne.

Skład narodowościowy w 1914 roku 97% - Węgrzy[2],.

W 1873 sztab pułku stacjonował w Peszcie, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Kecskemét.

W latach 1902–1903 pułku (bez 2. batalionu) stacjonował w Sarajewie, w okręgu 15 Korpusu i wchodził w skład 2 Brygady Piechoty należącej do 1 Dywizji Piechoty[3][4]. Natomiast 2. batalion pozostawał w Kecskemét i był podporządkowany komendantowi 64 Brygady Piechoty w Budapeszcie[5][6].

W 1904 pułk (sztab oraz 1., 2. i 3. bataliony) został przeniesiony do Budapesztu, natomiast w Kecskemét dyslokowano 4. batalion[7]. Cały pułk wszedł w skład 63 Brygady Piechoty należącej do 32 Dywizji Piechoty[8]. W 1906 do twierdzy Bileća został detaszowany 3. batalion i włączony w skład 6 Brygady Górskiej należącej do 18 Dywizji Piechoty[9].

W 1914 roku komenda pułku razem z 1. i 2. batalionem stacjonowała w Budapeszcie, 4. batalion w Kecskemét, natomiast 3. batalion był detaszowany na terytorium 16 Korpusu w twierdzy Bileća. Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 63 Brygady Piechoty, natomiast detaszowany 3. batalion był podporządkowany komendantowi 6 Brygady Górskiej należącej do 18 Dywizji Piechoty[10].

Żołnierze pułku

Komendanci pułku
  • płk Joseph Krautwald von Annau (1873)
  • płk August von Gaál (do 1903[11] → komendant 3 Brygady Górskiej, generał major[12])
  • płk Simon Vogel[a] (1903[14] – 1908 → pozostawiony w pułku[15])
  • płk Karl Leitschaft von Harasztos (1908[16] - 1912 → komendant 67 Brygady Piechoty[17])
  • płk Géza Lukachich von Somorja(ang.) (1912[18] - 1914 → komendant 2 Brygady Górskiej)
  • płk Franz Kofron[b] (od 1914)
Oficerowie
  • starszy lekarz rezerwy Władysław Schmidt[c]

Uwagi

  1. Simon Vogel (ur. 8 października 1850, zm. 3 maja 1917). 1 marca 1909 został mianowany tytularnym generałem majorem i przeniesiony w stan spoczynku[13].
  2. Franz Kofron (ur. 1862, zm. 14 stycznia 1925). 19 listopada 1918 został mianowany generałem majorem ze starszeństwem z 1 listopada 1918, a z dniem 1 stycznia 1919 przeniesiony w stan spoczynku[19].
  3. Władysław Schmidt na stopień starszego lekarza rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 29 stycznia 1916. Był odznaczony Srebrnym (dwukrotnie) i Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej oraz Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej z Koroną i mieczami na wstążce Medalu Waleczności[20].

Przypisy

Bibliografia

  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1903. Wiedeń: styczeń 1903.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1904. Wiedeń: styczeń 1904. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner

Media użyte na tej stronie

Leutnant der k.u.k. Ungarischen Infanterie (38. IR) in Parade.png
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Lieutenant of the Austria-Hungarian (k.u.k.). 38th hungarian Infantry Regiment in Parade dress 1914
Einjährig-Freiwilliger Korporal im k.u.k. InfRgt 38.png
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Corporal (one year volunteer service) of the k.u.k. hungarian 38th Infantry Regiment (Collar black, buttons white)
Géza Lukachich de Somorja - Schloss Wartholz 17 August 1917 (from BildID 15568967, cropped).jpg
Generalmajor Géza Lukachich de Somorja bei der 180. Promotion in der Geschichte des Militär-Maria-Theresien-Ordens am 17. August 1917 im Schloss Wartholz. Es handelt sich hierbei um einen Ausschnitt aus einem Gruppenfoto.
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria.svg
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
Anton Mollinary Litho.jpg
Anton Mollinaryvon Monte Pastello (1820-1904), österreichischer Feldzeugmeister, Geheinrat. Lithographie von Adolf Dauthage, 1879