38 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
| ||
Historia | ||
Państwo | Austro-Węgry | |
Sformowanie | 1814 | |
Rozformowanie | 1918 | |
Nazwa wyróżniająca | Węgierski | |
Tradycje | ||
Święto | 19 sierpnia | |
Działania zbrojne | ||
I wojna światowa | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | c. i k. Armia | |
Rodzaj wojsk | piechota | |
Podległość | 32 Dywizja Piechoty |
Węgierski Pułk Piechoty Nr 38 (IR. Nr. 38) - pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1814[1].
Okręg uzupełnień nr 38 Kecskemét na terytorium 4 Korpusu[1].
Swoje święto pułk obchodził 19 sierpnia, w rocznicę zajęcia Sarajewa (zob. Okupacja Bośni i Hercegowiny przez Austro-Węgry)[1].
Kolejnymi szafami pułku byli:
- FZM Anton Mollinary von Monte Pastello (1867 - †26 X 1904),
- król Hiszpanii Alfons XIII Burbon (od 1905)[1].
Kolory pułkowe: czarny, guziki srebrne.
Skład narodowościowy w 1914 roku 97% - Węgrzy[2],.
W 1873 sztab pułku stacjonował w Peszcie, komenda uzupełnień oraz batalion zapasowy w Kecskemét.
W latach 1902–1903 pułku (bez 2. batalionu) stacjonował w Sarajewie, w okręgu 15 Korpusu i wchodził w skład 2 Brygady Piechoty należącej do 1 Dywizji Piechoty[3][4]. Natomiast 2. batalion pozostawał w Kecskemét i był podporządkowany komendantowi 64 Brygady Piechoty w Budapeszcie[5][6].
W 1904 pułk (sztab oraz 1., 2. i 3. bataliony) został przeniesiony do Budapesztu, natomiast w Kecskemét dyslokowano 4. batalion[7]. Cały pułk wszedł w skład 63 Brygady Piechoty należącej do 32 Dywizji Piechoty[8]. W 1906 do twierdzy Bileća został detaszowany 3. batalion i włączony w skład 6 Brygady Górskiej należącej do 18 Dywizji Piechoty[9].
W 1914 roku komenda pułku razem z 1. i 2. batalionem stacjonowała w Budapeszcie, 4. batalion w Kecskemét, natomiast 3. batalion był detaszowany na terytorium 16 Korpusu w twierdzy Bileća. Pułk (bez 3. batalionu) wchodził w skład 63 Brygady Piechoty, natomiast detaszowany 3. batalion był podporządkowany komendantowi 6 Brygady Górskiej należącej do 18 Dywizji Piechoty[10].
Żołnierze pułku
- Komendanci pułku
- płk Joseph Krautwald von Annau (1873)
- płk August von Gaál (do 1903[11] → komendant 3 Brygady Górskiej, generał major[12])
- płk Simon Vogel[a] (1903[14] – 1908 → pozostawiony w pułku[15])
- płk Karl Leitschaft von Harasztos (1908[16] - 1912 → komendant 67 Brygady Piechoty[17])
- płk Géza Lukachich von Somorja(ang.) (1912[18] - 1914 → komendant 2 Brygady Górskiej)
- płk Franz Kofron[b] (od 1914)
- Oficerowie
- starszy lekarz rezerwy Władysław Schmidt[c]
Uwagi
- ↑ Simon Vogel (ur. 8 października 1850, zm. 3 maja 1917). 1 marca 1909 został mianowany tytularnym generałem majorem i przeniesiony w stan spoczynku[13].
- ↑ Franz Kofron (ur. 1862, zm. 14 stycznia 1925). 19 listopada 1918 został mianowany generałem majorem ze starszeństwem z 1 listopada 1918, a z dniem 1 stycznia 1919 przeniesiony w stan spoczynku[19].
- ↑ Władysław Schmidt na stopień starszego lekarza rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 29 stycznia 1916. Był odznaczony Srebrnym (dwukrotnie) i Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej oraz Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej z Koroną i mieczami na wstążce Medalu Waleczności[20].
Przypisy
- ↑ a b c d Schematismus 1914 ↓, s. 454.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.
- ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 139, 472.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 141, 476.
- ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 117, 472.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 119, 476.
- ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 484.
- ↑ Schematismus 1905 ↓, s. 123.
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 149, 500.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 89, 116, 454.
- ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 472.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 65, 141, 160.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 194.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 476.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 173, 526.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 526.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 151, 204.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 211, 576.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 89.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1704.
Bibliografia
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1903. Wiedeń: styczeń 1903.
- Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1904. Wiedeń: styczeń 1904. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1904. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
|
Media użyte na tej stronie
Flaga marynarki handlowej
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Lieutenant of the Austria-Hungarian (k.u.k.). 38th hungarian Infantry Regiment in Parade dress 1914
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Corporal (one year volunteer service) of the k.u.k. hungarian 38th Infantry Regiment (Collar black, buttons white)
Generalmajor Géza Lukachich de Somorja bei der 180. Promotion in der Geschichte des Militär-Maria-Theresien-Ordens am 17. August 1917 im Schloss Wartholz. Es handelt sich hierbei um einen Ausschnitt aus einem Gruppenfoto.
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
Anton Mollinaryvon Monte Pastello (1820-1904), österreichischer Feldzeugmeister, Geheinrat. Lithographie von Adolf Dauthage, 1879