39 Pułk Artylerii Lekkiej
 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Rozformowanie | 1951 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | 39 pułk artylerii haubic (1951-1955) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Walery Starostin |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2956[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
39 Pułk Artylerii Lekkiej (39 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany pod Rzeszowem na podstawie rozkazu nr 41 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 6 października 1944 roku. 14 stycznia 1945 roku w Rzeszowie żołnierze pułku złożyli przysięgę[4].
Żołnierze pułku
- Dowódcy pułku
- ppłk Walery Starostin
- ppłk Biełdycki[5]
- Oficerowie pułku
- Jan Szamotulski
Działania bojowe
Pułk wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.
Do walki wszedł po raz pierwszy 10 kwietnia 1945 roku, kiedy to zabezpieczał obronę 10 DP. 16—17 kwietnia uczestniczył w forsowaniu Nysy, wspierając działania 27 i 29 pułku piechoty. 21 kwietnia w pościgu za nieprzyjacielem osiągnął Sprewę. Najcięższe walki stoczył od 22 do 24 kwietnia pod Uhyst. W pierwszych dniach maja brał udział w operacji praskiej, wspierając działania pułków piechoty. Szlak bojowy zakończył 9 maja 1945 roku pod Sukoradami w Czechosłowacji.
 |  |  |  |
 |  |
Struktura organizacyjna
Pułk etatowo posiadał: żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)
sprzęt:
- 76 mm armaty – 24
- 122 mm haubice – 12
- rusznice przeciwpancerne – 12
- pistolety maszynowe – 419
- samochody – 108
- ciągniki – 24
Okres powojenny
2 grudnia 1945 w Jeleniej Górze odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru 39 pułkowi artylerii lekkiej. Sztandar ufundowało społeczeństwo polskie przybyłe na ziemie zachodnie. W przekazaniu sztandaru uczestniczył marszałek Michał Rola Żymierski. W defiladzie uczestniczyło również 500 strażaków Straży Pożarnej[6].
10 czerwca 1948 roku pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Strzegomia, do koszar przy ul. Kościuszki.
W 1951 jednostka została przeformowana w 39 pułk artylerii haubic.
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ 1945 – koszary ul. Grunwaldzka ( koszary Grunow – koszary Jeżowskie); 1948 – koszary ul. Rymarska (obecnie ul. Podchorążych)
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 119.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 251.
- ↑ Edward Basyłgo. Tędy przeszła historia. Kalendarium wydarzeń w Kotlinie Jeleniogórskiej i jej okolicach. Jelenia Góra 2010 s.283
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - artyleria lekka
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - etap 16-25.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - niemieckie wysiłki przyjścia z odsieczą Berlinowi - kwiecień -maj 1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Walki pod Budziszynem (Bautzen) - 21-22.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Walki pod Budziszynem (Bautzen) - 21-22.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 1944 -1945
a.jpg)
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
76_mm_armata_dywizyjna_wz_1942_(ZiS3)