3 Batalion Budowy Mostów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1944 |
| Nazwa wyróżniająca | Warszawski |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | 3 Warszawski Pułk Mostowy |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Aleksander Koropow |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | Etat 047/9 |
3 Warszawski Samodzielny Batalion Budowy Mostów – samodzielny pododdział wojsk drogowych ludowego Wojska Polskiego.
Przeznaczony do budowy i naprawy mostów w strefie przyfrontowej. W działaniach bojowych pełnił także służbę regulacji ruchu na mostach oraz ochraniał je.
Sformowany w rejonie Sum na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Następnie wcielony do 1 Armii Wojska Polskiego[1].
Działania
Po zakończeniu formowania w rejonie Sum na Ukrainie, w maju 1944 batalion przedyslokowano do Kiwerc. Tu jego kompanie budowały most stały przez Styr. 30 lipca batalion rozmieścił się w rej. Markuszowej, a dalej wspólnie z 2 bbd w rej. wsi Młynki. Tu bataliony, będąc w podporządkowaniu 1 BSap, budowały most przez Wisłę.
Po przegrupowaniu armii do rejonu Warszawy batalion przesunięto do Rembertowa, gdzie przygotowywał elementy do budowy mostu pontonowego. W pierwszych dniach stycznia stacjonował w Zembrzykowie, a od 14 stycznia skierowany do budowy mostu wysokowodnego w Warszawie. 8 lutego wyruszył w ślad za 1 Armią na Pomorze.
Obsada personalna
- Dowódcy batalionu[1]
- ppłk Aleksander Koropow
- kpt. Aleksander Nikiforow
Skład etatowy
- Etat 047/12[2]
- 3 kompanie budowy mostów
- 4 plutony budowy mostów
- kompania techniczna
- 3 plutony techniczne
- pluton transportowy
- pluton ochrony
Tradycje
Zgodnie z rozkaz nr 07/MON z 04.05.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, przemianowany z 1 Pułku Mostowego, 3 Warszawski Pułk Mostowy przyjął tradycje 3 Warszawskiego Batalionu Budowy Mostów.
Przypisy
- ↑ a b Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 208.
- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 204.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).