3 Batalion Grenadierów

3 Batalion Grenadierów
Ilustracja
Barwy batalionu (brygady)
Historia
Państwo Polska
Sformowanieluty 1945
Tradycje
Rodowód3 Pułk Grenadierów Śląskich
Dowódcy
Pierwszyppłk Tadeusz Żarek
Organizacja
DyslokacjaFordoun Camp, Nairn
Rodzaj wojskpiechota
Podległość1 Brygada Grenadierów
Oznaka rozpoznawcza

3 Batalion Grenadierów – pododdział piechoty 1 Brygady Grenadierów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Batalion istniał początkowo jako 3 batalion strzelców 1 Samodzielnej Brygady Strzelców, a następnie od jesieni 1943 przemianowany na skadrowany 1 batalion grenadierów. Formowanie rozpoczęto w Szkocji w lutym 1945. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, kilku z 3 Pułku Grenadierów Śląskich 1 Dywizji Grenadierów przybyłych z internowania w Szwajcarii, a żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których wcześniej zostali przymusowo wcieleni.

Stacjonował pierwotnie w Fordoun, a następnie w Nairn[1]. Nawiązywał do tradycji 3 Pułku Grenadierów Śląskich, który brał udział w walkach we Francji w 1940.

Obsada personalna

Organizacja i obsada personalna na podstawie 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. s. 16-17.
dowódca batalionu – ppłk Tadeusz Żarek

  • zastępca dowódcy – mjr Feliks Sitny
  • adiutant batalionu - por. Leonard Ziętek
  • dowódca kompanii dowodzenia – por. Andrzej Dzbeński
  • dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Jerzy Wróblewski
  • dowódca 1 kompanii – kpt. Kazimierz Kronglej
  • dowódca 2 kompanii – por. Stanisław Buczkowski
  • dowódca 3 kompanii – por. Stefan Lebelt
  • dowódca 4 kompanii – kpt. Stefan Kazimierz Żak

Znaki rozpoznawcze

  • Patki: granatowe z pąsową (szkarłatną[2]) żyłką[1].
  • Otoki: granatowe[1].
  • Znaki na wozach: czarna cyfra 57 na czerwonym tle[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 16–18.
  2. ↑ J. Dembinok "Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie..." s. 43

Bibliografia

  • Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
  • 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
  • Józef Dembiniok: Wojsko Polskie we Francji-I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii (Oznaki i odznaki Polskich Si± Zbrojnych na Zachodzie / Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbanski). Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-00719-X.
Piechota w Polskich Siłach Zbrojnych
Dywizje
Brygady piechoty i strzelców
Pułki
Bataliony
Bataliony kadrowe strzelców
Bataliony strzelców podhalańskich
Bataliony ckm, samodzielne szwadrony i kompanie ckm
Polskie Siły Zbrojne
Wojska
Rodzaje wojsk
Wielkie jednostki

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
1bgren psz 2.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barwy 1 Brygady Grenadierów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
Granat.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Oznaka rozpoznawcza 4 Dywizji Piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie