3 Brygada Kadrowa Strzelców

3 Brygada Kadrowa Strzelców
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1941

Tradycje
Kontynuacja

I Oficerski Baon Szkolny

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Władysław Langner

Ostatni

płk piech. Józef Kobyłecki

Organizacja
Dyslokacja

Moffat (Szkocja)

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

I Korpus Polski

3 Brygada Kadrowa Strzelców (3 BKS) – kadrowa brygada piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Historia brygady

3 Brygada Kadrowa Strzelców została sformowana w Obozie Moffat na podstawie rozkazu Naczelnego Wodza z 23 sierpnia 1940 roku. Brygadę podporządkowana była dowódcy I Korpusu[1]. 31 sierpnia 1940 roku generał brygady Władysław Langner objął dowództwo 3 BKS[2].

31 sierpnia 1940 roku stan brygady wynosił 177 oficerów, 15 podoficerów, 24 szeregowych. W trzeciej dekadzie stycznia 1941 stan ewidencyjny liczył 399 oficerów, 42 podoficerów i 55 szeregowców.

5 września 1940 roku dowódca brygady określił zasady oznaczania korespondencji wysyłanej pocztą „GPO Glasgow Polish Camp nr XXV/...” Dla oznaczenia poszczególnych jednostek brygady należało po cyfrze rzymskiej „XXV” dodać następujące cyfry arabskie:

  • 142 – Kwatera Główna (dowództwo, służby),
  • 143 – 7 baon kadrowy strzelców,
  • 144 – 8 baon kadrowy strzelców,
  • 145 – 9 baon kadrowy strzelców,
  • 146 – 3 dyon kadrowy artylerii i 3 oddział kadrowy rozpoznawczy[3].

Tego samego dnia przy Well Street został zakwaterowany Posterunek Żandarmerii Moffat[4].

15 października 1941 roku ze składu brygady ubył 3 pluton kadrowy żandarmerii.
14 listopada 1941 roku zlikwidowany został sąd polowy nr 3, a jego personel przeniesiony do sądu polowego nr 2.
24 listopada 1941 roku 3 bateria artylerii przeciwlotniczej przeniesiona została w całości do Ośrodka Wyszkolenia Artylerii.
25 listopada 1941 roku zlikwidowany został 3 batalion kadrowy czołgów, a oficerowie wcieleni do 3 oddziału rozpoznawczego.
26 listopada 1941 roku sześciu oficerów na czele z płk. dypl. Henrykiem Bagińskim przeniesionych zostało do Centrum Wyszkolenia Służby Etapowej i Poborowej. Jednostkę wizytuje dowódca Brygady Szkolnej, gen. bryg. Janusz Głuchowski.
27 listopada 1941 roku do brygady przydzielonych zostało 69 oficerów z likwidowanej 5 Brygady Kadrowej Strzelców.
10 grudnia 1941 roku 3 dywizjon artylerii lekkiej w pełnym składzie (46 oficerów!) przeniesiony został do Ośrodka Wyszkolenia Artylerii.
17 grudnia 1941 roku 3 kompania saperów (25 oficerów) przeniesiona została do Centrum Wyszkolenia Saperów.
Na podstawie rozkazu dowódcy I Korpusu L.dz. 26900/tjn. 3 Brygada Kadrowa Strzelców z dniem 20 grudnia 1941 roku została przemianowana na I oficerski baon szkolny, który wszedł w skład Brygady Szkolnej[5].

Organizacja i obsada personalna 3 BKS

  • Kwatera Główna 3 Brygady Kadrowej Strzelców
  • 7 batalion kadrowy strzelców – ppłk Stanisław Stankiewicz
  • 8 batalion kadrowy strzelców – ppłk Franciszek Targowski
  • 9 batalion kadrowy strzelców – ppłk dypl. Alojzy Mazurkiewicz (od 12 IX 1940[6])
  • 3 batalion kadrowy czołgów – mjr Stefan Majewski (cz.p.o. od 11 III 1941 – kpt. Bohdan Jeżewski)
  • 3 dywizjon artylerii lekkiej – płk Jan Kijowski
  • 3 oddział kadrowy rozpoznawczy
  • 3 kompania łączności – kpt. Feliks Dzikielewski
  • 3 kompania saperów – kpt. Michał Prozwicki
  • 3 bateria artylerii przeciwlotniczej – kpt. Zygmunt Charlewski
  • 3 kompania przeciwpancerna – mjr Tadeusz Kochanowicz (kpt. Tafelski, od 22 IV 1914 – por. Stanisław Trybulec)
  • 3 kompania sanitarna (eks-oddział sanitarny) – mjr lek. Leon Michnowski
  • 3 park uzbrojenia
  • 3 park intendentury – mjr Tadeusz Sambor (p.o. kmdta od V 1941 – kpt. Michał Prokopowicz)
  • 3 park samochodowy
  • 3 kolumna samochodowa
  • ośrodek zapasowy (kadra)
  • 3 pluton kadrowy żandarmerii – por. Leonard Zub-Zdanowicz (od 21 V 1941 – kpt. Jan Huber)
  • sąd polowy Nr 3 (od 6 II 1941) – mjr aud. Kamil Zenon Ślizowski
  • poczta polowa Nr 75
  • kompania gospodarcza – kpt. Wiktor Pieniążek

Ze względu na potrzebę użycia brygady do służby przeciwdesantowej, tworzyła ona oficerski batalion piechoty, w składzie:

  • dowództwo baonu z drużyną łączności a. 2 patrole telefoniczne
  • oddział rozpoznawczy
  • trzy kompanie strzelców a. trzy plutony strzelców + drużyna ckm + drużyna moździerzy
  • pluton artylerii polowej
  • pluton przeciwpancerny

Obsada personalna Kwatery Głównej 3 BKS

Dowódcy brygady
Zastępcy dowódcy brygady
Dowódcy saperów
  • dowódca artylerii – gen. bryg. Otton Krzisch (od 24 I 1941)
  • szef duszpasterstwa – ks dziekan Antoni Miodoński (od 17 IX 1940[8])
Sztab
  • szefowie sztabu
    • ppłk dypl. art. Bronisław Maszlanka (do 5 X 1940 → szef sztabu dowódcy artylerii I Korpusu[9])
    • ppłk dypl. piech. Gustaw Łowczowski (od 5 X 1940[9])
  • szef Oddziału I – ppłk dypl. Władysław Huza (od 22 IV 1914 – ppłk Władysław Czuma)
  • szef Oddziału II – mjr dypl. Józef Słomowski (od 6 XII 1940 – mjr Leopold Szumski)
  • szefowie Oddziału III
    • mjr dypl. Józef Perzyński (do 13 IX 1940 → Oddział I Sztabu NW[10])
    • mjr dypl. Józef Klepaczko (od 1 X 1940[11])
  • szefowie Oddziału IV
    • mjr dypl. Józef Klepaczko
    • ppłk dypl. Leopold August Bogochwalski (od 23 IX 1940[12])
    • mjr dypl. Józef Słomowski (od 6 XII 1940)
    • mjr Zenon Słowiński (od 22 IV 1941)
  • dowódca łączności – mjr Zygmunt Ireneusz Gordon
  • szef sanitarny - ppłk lek. dr Zygmunt Żołędziowski (od 11 IX 1940[10])
  • szef służby uzbrojenia - ppłk inż. Lucjan Marceli Małachowski (od 13 IX 1940[13])
  • komendant Kwatery Głównej – ppłk Władysław Czuma
  • Referat Przeciwgazowy
    • drużyna odkażająca (od 25 III 1941)
  • Referat Oświatowy

Przypisy

  1. Szczurowski 2001 ↓, s. 100.
  2. Rozkazy 1942 ↓, s. 4.
  3. Rozkazy 1942 ↓, s. 9.
  4. Rozkazy 1942 ↓, s. 11.
  5. Kronika ↓, s. 48.
  6. Rozkazy 1942 ↓, s. 18.
  7. Rozkazy 1942 ↓, s. 4, gen. bryg. Władysław Langner od 28 lipca 1941 roku był dowódcą Odcinka „Angus”.
  8. Rozkazy 1942 ↓, s. 43.
  9. a b Rozkazy 1942 ↓, s. 48.
  10. a b Rozkazy 1942 ↓, s. 16.
  11. Rozkazy 1942 ↓, s. 46.
  12. Rozkazy 1942 ↓, s. 39.
  13. Rozkazy 1942 ↓, s. 20.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).