3 Dywizja Flak

3 Dywizja Flak (niem. 3. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.

Historia

Jednostkę utworzono 1 lipca 1938 r. jako Luftverteidigungskommando Hamburg (Dowództwo Obrony Powietrznej Hamburg). 1 sierpnia 1938 r. jej nazwę zmieniono na Luftverteidigungskommando 3 i ponownie 1 września 1941 r. na 3. Flak-Division.

Dywizja przez całą wojnę przebywała w Hamburgu i najbliższych okolicach. Jej obrona załamała się w sierpniu 1943 r., gdy większa część miasta została spalona w czasie operacji Gomora. Poddała się Aliantom w maju 1945 r.

Skład bojowy dywizji (1944)

• 16 pułk Flak (Flak-Regiment 16)
• 51 pułk Flak (Flak-Regiment 51)
• 60 pułk Flak (Flak-Regiment 60)
• 66 pułk Flak (Flak-Regiment 66)
• 161 pułk reflektorów przeciwlotniczych (Flakscheinwerfer-Regiment 161 (Flakscheinwerfergruppe Hamburg))
• 610 batalion reflektorów przeciwlotniczych
• 123 lotniczy batalion łączności (Luftnachrichten-Abteilung 123)
• dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Dowódcy dywizji

• Generalleutnant Ottfried Sattler (od lipca 1938),
• Generalmajor Wolfgang Rüter (od 15 stycznia 1940),
• brak danych (od 1 marca do 1 września 1941),
• Generalleutnant Theodor Spieß (od 1 września 1941),
• Generalleutnant Walter von Hippel (od 1 lipca 1942),
• Generalmajor Alwin Wolz (od 1 maja 1944),
• Generalmajor Otto Stange (od 2 kwietnia 1945 do kapitulacji)

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Leksykon Wehrmachtu