3 Front Ukraiński
 Sztandar 3 Frontu Ukraińskiego z Centralnego Muzeum Sił Zbrojnych w Moskwie | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1943 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | generał armii Rodion Malinowski |
| Ostatni | gen. armii Fiodor Tołbuchin |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja jasko-kiszyniowska Operacja belgradzka Operacji budapeszteńska Operacja wiedeńska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład | patrz: struktura organizacyjna |
3 Front Ukraiński (ros. 3-й Украинский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Historia
Utworzony został 20 października 1943 z Frontu Południowo-Zachodniego[1].
Rozwinął się w rejonie Zaporoża. W październiku – listopadzie przeprowadził operację w kierunku na Nikopol. 25 października wyzwolił Dniepropetrowsk i Dnieprodzierżyńsk. W marcu – kwietniu 1944 wojska Frontu brały udział w walkach nad Dnieprem. 10 kwietnia wyzwolił Odessę w ramach operacji krzyworoskiej i odeskiej. 17 kwietnia wyszedł na linię: Tyraspol, Bielajewka, Owidiopol. W sierpniu brał udział w operacji jassko-kiszyniowskiej w ramach której wojska Frontu wkroczyły na terytorium Królestwa Rumunii osiągając linię: Olteniţa, Silistra, Mangalia. We wrześniu wszedł do Carstwa Bułgarii, a później z armią bułgarską i Narodową Armią Wyzwolenia Jugosławii walczył od 28 września do 20 października w operacji belgradzkiej. Od października 1944 – lutego 1945 wojska Frontu brały udział w operacji budapeszteńskiej, wraz z 2 Frontem Ukraińskim, zajmując Węgry i część Austrii. W marcu uczestniczył w operacji balatońskiej razem z 2 Frontem Ukraińskim przeciw związkom taktycznym niemieckiej Grupy Armii Południe. W kwietniu wraz z 2 Frontem Ukraińskim przeprowadził operację wiedeńską przeciw Grupie Armii Południe, w wyniku której zajął Wiedeń 13 kwietnia 1945.
Rozformowany 15 czerwca 1945. Na bazie jego sztabu utworzono dowództwo Południowej Grupy Wojsk Radzieckich.
Oficerowie dowództwa
Dowódcy frontu:
- generał armii Rodion Malinowski (od października 1943 do 15 maja 1944)
- generał armii Fiodor Tołbuchin (od 16 maja 1944 do czerwca 1945)
Komisarz:
- generał Aleksiej Żełtow
Struktura organizacyjna
Początkowo front składał się z:
- 6 Armia
- 12 Armia
- 46 Armia
- 1 Gwardyjska Armia
- 8 Gwardyjska Armia
- 17 Armia Lotnicza
W późniejszym okresie w skład frontu wchodziły:
- 26 Armia
- 27 Armia
- 28 Armia
- 37 Armia
- 57 Armia
- 5 Armia Uderzeniowa
- 4 Gwardyjska Armia
- 9 Gwardyjska Armia
- 6 Gwardyjska Armia Pancerna
- 1 Armia Bułgarska
- 2 Armia Bułgarska
- 4 Armia Bułgarska
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.
Bibliografia
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Media użyte na tej stronie
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Sztandar 3 Frontu Ukraińskiego z Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie