3 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

3 Korpus Zmechanizowany
3-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

I formowanie − czerwiec 1940
II formowanie − 17 września 1942

Dowódcy
Pierwszy

generał porucznik Andriej Jeriomienko (I formowanie),
generał major/generał porucznik Michaił Katukow (II formowanie)

Ostatni

generał major/generał porucznik Siemion Kriwoszein

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Litwa

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Podległość

Nadbałtycki Specjalny Okręg Wojskowy,
Front Północno-Zachodni,
Front Kaliniński

3 Korpus Zmechanizowany (ros. 3-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

I formowanie

Pierwsze formowanie Korpusu rozpoczęto w czerwcu 1940 roku w Zachodnim Specjalnym Okręgu Wojskowym a ukończono w nowo powstałym (sierpień 1940 roku) Nadbałtyckim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Korpus rozmieszczono na terenie świeżo zajętej Litwy. Dowództwo Korpusu sformowano na bazie dowództwa 24 Korpusu Strzeleckiego.

Skład:

  • 2 Dywizja Pancerna,
  • 5 Dywizja Pancerna,
  • 84 Dywizja Zmotoryzowana,
  • oddziały korpuśne.

Na dzień 20 czerwca 1941 Korpus dysponował:

  • 642 czołgami, w tym:
  • 224 samochodami pancernymi, w tym:

Dowódcy 3 Korpusu Zmechanizowanego:

  • generał porucznik Andriej Jeriomienko – 4 czerwca 1940 – grudzień 1940,
  • generał major Aleksiej Kurkin – grudzień 1940 – 16 sierpnia 1941.

3 Korpus Zmechanizowany w czerwcu – lipcu 1941 roku walczył w składzie:

Dowództwo 3 Korpusu Zmechanizowanego rozformowano 16 sierpnia 1941 roku.

II formowanie

Drugie formowanie 3 Korpusu Zmechanizowanego nastąpiło we wrześniu 1942 roku na podstawie dyrektywy NKO nr 1104478ss z 17 września 1942 roku w Moskiewskim Okręgu Wojskowym.

Skład korpusu[1]:

  • 1 Brygada Zmechanizowana,
    • 14 pułk czołgów,
  • 3 Brygada Zmechanizowana,
    • 16 pułk czołgów,
  • 10 Brygada Pancerna,
    • 17 pułk czołgów,
  • 1 Gwardyjska Brygada Pancerna,
  • 49 Brygada Pancerna,
  • 265 pułk moździerzy,
  • 35 pułk przeciwlotniczy,
  • 405 gwardyjski dywizjon moździerzy (BM-13),
  • 34 batalion rozpoznawczy,
  • 58 batalion motocyklowy,
  • oddziały korpuśne:
    • 346 samodzielny batalion łączności (od 18.02.1943 r.),
    • 27 samodzielny batalion saperów (od 15.10.1942 r.),
    • 6 batalion remontowy (od 15.10.1942 r.),
    • 84 batalion remontowy (od 28.04.1943 r.),
    • 154 samodzielna kompania chemiczna (od 01.08.1943 r.),
    • 22 samodzielna kompania inżynieryjno – minerska (od 15.10.1942 r.),
    • 8 samodzielna kompania transportowa (od 15.10.1942 r.),
    • oddział łączności lotniczej (od 10.06.1943 r.),
    • 138 piekarnia polowa (od 28.04.1943 r.),
    • 1775 polowa kasa Gosbanku (od 14.01.1943 r.).
    • 2310 poczta polowa (od 15.10.1942 r.).

Dowódcy 3 Korpusu Zmechanizowanego:

  • generał major/generał porucznik Michaił Katukow – 18 września 1942 – 30 stycznia 1943,
  • generał major/generał porucznik Siemion Kriwoszein – 07 lutego 1943 – 23 października 1943.

3 Korpus Zmechanizowany we wrześniu 1942 – październiku 1943 roku walczył w składzie:

Rozkazem NKO nr 306 z 23 października 1943 roku 3 Korpus Zmechanizowany przeformowano w 8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany[1].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the USSR (1936-1955).svg
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Red Army Badge.svg
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.