3 Oddział Rozpoznawczy

3 Oddział Rozpoznawczy
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1940
Rozformowanie1940
Dowódcy
Pierwszyrtm. Hugo Kornberger
Działania zbrojne
kampania francuska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnychwojsko
Podległość3 Dywizja Piechoty

3 Oddział Rozpoznawczy (OR-3) – oddział rozpoznawczy Wojska Polskiego we Francji.

Historia oddziału

Oddział formował się od 23 marca 1940 roku w miejscowości Loyat, w Bretanii, w składzie 3 Dywizji Piechoty. Jednakże jeszcze w styczniu tego roku rtm. Hugo Kornberger zwrócił się do gen. Sikorskiego z prośbą o pozwolenie na zgromadzenie ułanów małopolskich w tej formacji. Dlatego też OR-3 nieoficjalnie kontynuował tradycje 9 Pułku Ułanów Małopolskich.

Jednostka nie dokończyła formowania. Nie wzięła też udziału w walkach. 17 czerwca dowódca OR-3 otrzymał rozkaz wycofania oddziału. Liczył on wówczas 33 oficerów i 430 szeregowych. Prócz broni osobistej posiadał jedynie 42 erkaemy i dwa cekaemy. Z portu La Turballe niedaleko miasta Saint-Nazaire ewakuowano większości oficerów i znaczną części szeregowych do Wielkiej Brytanii[1].

Organizacja oddziału w 1940 roku

  • Dowództwo
  • szwadron konny
  • szwadron motocyklistów
  • szwadron ckm i broni towarzyszącej

Żołnierze oddziału

Dowódcy oddziału
Oficerowie

Uwagi

  1. Rotmistrz Hugo Kornberger był oficerem 9 pułku Ułanów Małopolskich. W kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Naczelnego Wodza.

Przypisy

Bibliografia

  • Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
  • Witold Biegański "Wojsko Polskie we Francji 1939-1940" Warszawa 1967
  • Bohdan Tymieniecki: Na imię jej było Lily. Wyd. drugie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07448-8.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).