3 Pułk Armat Polowych (austro-węgierski)

Pułk Armat Polowych Nr 3
Feldkanonenregiment Nr. 3
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1894

Rozformowanie

1916

Tradycje
Kontynuacja

41. Dywizjon
3. Pułk Artylerii Dywizyjnej

Dowódcy
Pierwszy

mjr Hermann Verrette

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

artyleria polowa

Podległość

1 Brygada Artylerii Polowej

Pułk Armat Polowych Nr 3 (FKR. Nr. 3) – pułk artylerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

W 1914 roku pułk stacjonował w Krakowie, w koszarach artylerii na Dąbiu i wchodził w skład 1 Brygady Artylerii Polowej, a pod względem taktycznym był podporządkowany komendantowi 5 Dywizji Piechoty w Ołomuńcu[1].

Polacy stanowili 47%, Niemcy 28%, Czesi 20%, inni 5% [2].

W 1916 oddział został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 5[3]. Równocześnie dotychczasowy Pułk Armat Polowych Nr 5 został przemianowany na Pułk Armat Polowych Nr 4[4], a numer „3” otrzymał dotychczasowy Pułk Armat Polowych Nr 42[5].

W 1918 na oddział został przemianowany na Pułk Artylerii Polowej Nr 5[6].

W czasie I wojny światowej w szeregach pułku walczyli m. in. kapitanowie Stanisław Miller i Rudolf Obraczay oraz porucznicy Rudolf Rosenberg-Łaszkiewicz, Aleksander Tupaj-Isertingen i Kazimierz Gatty-Kostyál[a].

Komendanci pułku

Uwagi

  1. ↑ Major artylerii Kazimierz Gatty-Kostyál w Wojsku Polskim służył w 6 pułku artylerii polowej w Krakowie na stanowisku dowódcy III dywizjonu. Zmarł 28 kwietnia 1926 w Krakowie[7]. W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał: Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej po raz drugi, Srebrny Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej, Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej, Krzyż Wojskowy Karola i Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[6].

Przypisy

  1. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 81, 790.
  2. ↑ Austro-Hungarian Army - Common Army and Landwehr Artillery Regiments 1914. [dostęp 2009-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-03)].
  3. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 908.
  4. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 906.
  5. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 904.
  6. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1133.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 22 maja 1926, s. 170.
  8. ↑ Schematismus 1894 ↓, s. 764.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
  • Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.)
Artyleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Brygady artylerii polowej
Pułki armat polowych
Pułki haubic polowych
Dywizjony ciężkich haubic
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
Brygady artylerii górskiej
Pułki artylerii górskiej
Dywizjony armat górskich
Dywizjony artylerii konnej
Brygady artylerii fortecznej
  • 1 (Wiedeń)
  • 2 (Kraków)
  • 3 (Trydent)
  • 4 (Pola)
  • 5 (Kotor)
Pułki artylerii fortecznej
Bataliony artylerii fortecznej
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8

Austria-Hungaria transparency.png

Media użyte na tej stronie