3 Pułk Artylerii Fortecznej

Galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3
Galizisches Festungsartillerieregiment Fürst Kinsky Nr. 3
Ilustracja
Pieczęć pułkowa
Historia
Państwo Austro-Węgry
Sformowanie1891
Rozformowanie1918
Dowódcy
Pierwszypłk Hermann Brandstätter von Brandenau
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
DyslokacjaPrzemyśl
Rodzaj sił zbrojnychc. i k. Armia
Rodzaj wojskartyleria
Podległość10 Brygada Artylerii Polowej
dyrektor artylerii fortecznej
2 Brygada Artylerii Fortecznej

Galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej Nr 3 (Fest.-Art.-Reg. Nr. 3, FAR. Fürst Kinsky Nr. 3) – pułk artylerii fortecznej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

1 stycznia 1891 roku z połączenia Czeskich Batalionów Artylerii Fortecznej nr 2 i 8 został sformowany 3. Czesko-galicyjski Pułk Artylerii Fortecznej (niem. 3. Böhmisch-galizisches Festungsartillerieregiment). Sztab pułku i trzy bataliony stacjonowały w Przemyślu. Pułk otrzymywał rekrutów z terytorium 9 i 11 Korpusu[1].

Pułk otrzymał imię marszałka polnego Franza Ulricha Kinsky von Wchinitz und Tettau, zmarłego 18 grudnia 1792 roku w Pradze[1].

Pułk wchodził w skład 10 Brygady Artylerii Polowej[2][3]. W 1893 roku pułk został podporządkowany dyrektorowi artylerii fortecznej (niem. Festungs-Artillerie-Director) w Przemyślu. Na stanowisko dyrektora wyznaczony został pułkownik Sztabu Artylerii Gustav Semrad[4]. W 1894 roku płk Semrad został inspektorem artylerii fortecznej, a na stanowisku dyrektora zastąpił go płk Sztabu Artylerii Karl Krziwanek (Křivanek)[5]. 10 listopada 1898 roku Karl Krziwanek został mianowany generałem majorem i przeniesiony na stanowisko dyrektora artylerii w Innsbrucku i równocześnie dyrektora artylerii w Komendzie 14 Korpusu. Nowym dyrektorem w Przemyślu został płk Heinrich Porges[6], awansowany 6 maja 1899 roku na stopień generała majora[7]. W 1903 roku generał Porges został przydzielony komendantowi 13 Korpusu w Zagrzebiu, a na stanowisko dyrektora wyznaczony został płk Ernst Soldan[8], awansowany 6 maja 1904 roku na stopień generała majora[9].

W 1908 roku sztab pułku razem z 1. i 3. batalionem został podporządkowany komendantowi 2 Brygady Artylerii Fortecznej w Krakowie, 2. batalion został przeniesiony do Poli i włączony w skład tamtejszej 4 Brygady Artylerii Fortecznej[10].

W 1909 roku została zmieniona nazwa wyróżniająca pułku z „Czesko-galicyjski” na „Galicyjski” co było związane z tym, że pułk przestał otrzymywać uzupełnienia z terytorium 9 Korpusu. W tym samym roku 2. batalion w Poli został wyłączony ze składu pułku i włączony do 4 Pułku Artylerii Fortecznej, jako 3. batalion[11].

W 1914 roku pułk w dalszym ciągu stacjonował w Przemyślu i wchodził w skład 2 Brygady Artylerii Fortecznej w Krakowie[12].

Żołnierze

Komendanci pułku
  • płk Sztabu Artylerii Hermann Brandstätter von Brandenau (1891[1] → szef I Sekcji Wojskowego Komitetu Technicznego i Administracyjnego[13])
  • płk Karl von Zieglmayer (1891[14] – 1893 → dyrektor artylerii w Komendzie Wojskowej Zadar)
  • ppłk / płk Alexander Walluschek von Wallfeld (1893 – 1901 → stan spoczynku, 28 VIII 1902 mianowany tytularnym generałem majorem[15])
  • ppłk / płk Anton Lux (1901 – 1903 → stan spoczynku, 14 III 1908 mianowany tytularnym generałem majorem[16])
  • płk Victor Zimmermann (1903[17] – 1907 → dyrektor artylerii fortecznej w Trydencie)
  • płk Vincenz Louis Göhl (1907 – 1909 → stan spoczynku, 10 XI 1912 mianowany tytularnym generałem majorem[18])
  • ppłk / płk Nikolaus Franz Anton Hölscher (1909[19] – 1914[20] → komendant 3 Brygady Artylerii Fortecznej)
  • ppłk Wladimir Pirnat
Oficerowie
  • Rudolf Jagielski
  • por. rez. Izydor Połoszynowicz (w WP zastępca dowódcy 1 pan i p.o. dowódcy 2 pag)
  • por. Stanisław Sopotnicki (nadetatowy, słuchacz Technicznej Akademii Wojskowej, w WP dowódca 11 pap)
  • ppor. rez. Czesław Dobrzański
  • ppor. rez. Jerzy Lgocki
  • ppor. rez. Michał Langenfeld
  • ppor. rez. Stefan Schlarp
  • chor. rez. Jan Kulczycki

Przypisy

  1. ↑ a b c Schematismus 1891 ↓, s. 762.
  2. ↑ Schematismus 1891 ↓, s. 113.
  3. ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 113.
  4. ↑ Schematismus 1893 ↓, s. 113, 148, 717.
  5. ↑ Schematismus 1895 ↓, s. 103, 134, 692.
  6. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 129, 136, 137, 157, 860.
  7. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 143.
  8. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 136.
  9. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 175.
  10. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 129, 143, 991.
  11. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 145, 1009, 1012.
  12. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 101.
  13. ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 55, 90, 151, 701.
  14. ↑ Schematismus 1892 ↓, s. 779.
  15. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 197.
  16. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 109.
  17. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 900.
  18. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 56.
  19. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 1009.
  20. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 908.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.)
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Struktura organizacyjna artylerii fortecznej w roku 1914 (ang.)
Artyleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Brygady artylerii polowej
Pułki armat polowych
Pułki haubic polowych
Dywizjony ciężkich haubic
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
Brygady artylerii górskiej
Pułki artylerii górskiej
Dywizjony armat górskich
Dywizjony artylerii konnej
Brygady artylerii fortecznej
  • 1 (Wiedeń)
  • 2 (Kraków)
  • 3 (Trydent)
  • 4 (Pola)
  • 5 (Kotor)
Pułki artylerii fortecznej
Bataliony artylerii fortecznej
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8

Austria-Hungaria transparency.png

Media użyte na tej stronie

Flag of the Habsburg Monarchy.svg

↑↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)
↑↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary (1867-1918)
House colours of the House of Habsburg
Siegelmarke K.u.K. Festungsartillerieregiment Fürst Kinsky No. 3 in Przemysl W0317052.jpg

Sealing stamp
Title: K.u.K. Festungsartillerieregiment Fürst Kinsky No. 3 in Przemysl
Description: orange, schwarz, geprägt
Place: Przemysl

size: 4 cm