3 Pułk Haubic Polowych (austro-węgierski)

Pułk Haubic Polowych Nr 3 (niem. Feldhaubitzregiment Erzherzog Wilhelm Nr. 3) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

W 1854 roku został sformowany 6. Pułk Artylerii Polowej. 1 maja 1885 roku oddział został przeformowany w Pułk Artylerii Korpuśnej Nr 3[1]. 6 kwietnia 1908 roku jednostka została przemianowana na Pułk Haubic Polowych Nr 3 i przeniesiony z Grazu do Mariboru[2]. W 1916 roku ponownie przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 6[3].

Szefem pułku był arcyksiążę FZM Wilhelm Habsburg[4].

Święto pułku obchodzono 3 lipca, w rocznicę bitwy pod Sadową stoczonej w 1866 roku, w trakcie wojny prusko-austriackiej[4].

Każda z czterech baterii posiadała sześć 6 haubic M99, które od 1914 roku zastępowano nowoczesnymi 100 mm haubicami wz. 1914.

W 1914 roku komenda pułku, 1 i 2 dywizjon oraz kadra zapasowa stacjonowały w Mariborze (niem. Marburg) na terytorium 3 Korpusu[4].

Pułk wchodził w skład 6 Dywizji Piechoty, a pod względem wyszkolenia podlegał komendantowi 3 Brygady Artylerii Polowej[5].

Kadra pułku

Komendanci pułku
  • płk Georg Dormus (do 1905 → komendant 10 Galicyjskiej BAP[6])
  • płk Eugen Sartori (1905[1] – 1908 → komendant 14 BAP[7])
  • płk Ferdinand Komm (1908[2] – 1913 → komendant 2 Brygady Artylerii Górskiej[8])
  • ppłk / płk Johann Bibra von Gleicherwiesen (1913 – 1914[9] → Komenda 44 Brygady Artylerii Polowej OK)
Oficerowie
  • kpt. Karol Battaglia

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 838.
  2. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 926.
  3. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 730.
  4. ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 834.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 86-87.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 137, 166, 873, został mianowany na stopień generała majora ze starszeństwem z 1 listopada 1905 roku.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 151, 171, 29 kwietnia 1908 roku został mianowany na stopień generała majora.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 114, 139, 834, pełniąc służbę na stanowisku komendanta 2 BAGór. pozostawał oficerem nadetatowym Pułku Haubic Polowych Nr 3. 26 sierpnia 1914 roku został mianowany na stopień generała majora.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 834, na stopień pułkownika został mianowany 22 czerwca 1914 roku.

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
  • Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.)
Artyleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Brygady artylerii polowej
Pułki armat polowych
Pułki haubic polowych
Dywizjony ciężkich haubic
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
Brygady artylerii górskiej
Pułki artylerii górskiej
Dywizjony armat górskich
Dywizjony artylerii konnej
Brygady artylerii fortecznej
  • 1 (Wiedeń)
  • 2 (Kraków)
  • 3 (Trydent)
  • 4 (Pola)
  • 5 (Kotor)
Pułki artylerii fortecznej
Bataliony artylerii fortecznej
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8

Austria-Hungaria transparency.png

Media użyte na tej stronie