3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1946 |
Rozformowanie | 1967 (przemianowanie) |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 1 Myśliwska Dywizja Lotnicza |
3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (3 plm) – oddział lotnictwa myśliwskiego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W styczniu 1946 roku "wojenny" 11 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został przeformowany na 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego[a].
Etat nr 6/41 przewidywał 236 wojskowych i 1 pracownika kontraktowego[1]. Pułk stacjonował na lotnisku w Krakowie i wchodził w skład 1 Myśliwskiej Dywizji Lotniczej[1]. Po rozformowaniu dywizji stał się samodzielnym pułkiem lotnictwa myśliwskiego[1].
W 1947 roku pułk został przebazowany na lotnisko w Babich Dołach[b], a w 1950 roku do Wrocławia[c].
W roku 1951, w ramach realizacji planu przyspieszonego planu rozwoju lotnictwa, 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego wszedł w skład nowo formowanej 6 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego[1].
W 1957 roku 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został włączony w skład 3 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju[1].
W 1967 roku pułk przyjął bojowe tradycje i nazwę swojego poprzednika - 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego[d].
Dowódcy pułku
- mjr pil. Mikołaj Połuszkin 1945 -1946
- mjr pil. Medard Konieczny 1946
- ppłk pil. Mikołaj Bujewicz 1946 -1947
- ppłk pil. Jan Frey-Bielecki 1947 -1948
- ppłk pil. Stanisław Lisiecki 1948 -1950
- ppłk pil. Julian Szwarc 1950 -1952
- ppłk pil. Eugeniusz Kijek 1952 -1953
- ppłk pil. Czesław Tanana 1953
- ppłk pil. Antoni Parol 1954 -1955
- ppłk pil. Feliks Skrzeczkowski 1955 -1958
- ppłk pil. Apoloniusz Czernów 1958
- ppłk pil. Stanisław Lipski 1958 - 1959
- ppłk pil. Bolesław Bacoń 1959 -1960
- ppłk pil. Albin Daniłowicz 1960
- ppłk pil. Czesław Filonowicz 1961 -1964
- ppłk pil. Jan Malicki 1965 -1969
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz
Jak-23 w Muzeum Orła Białego, Skarżysko-Kamienna