3 Pułk Piechoty Morskiej

3 Pułk Piechoty Morskiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1959

Rozformowanie

1963

Tradycje
Rodowód

3 Batalion Piechoty Morskiej
29 Kołobrzeski batalion saperów

Kontynuacja

93 Pułk Desantowy
29 Kołobrzeski batalion saperów

Dowódcy
Ostatni

kmdr por. Władysław Furgała

Organizacja
Numer

JW 3278

Dyslokacja

Dziwnów

Rodzaj sił zbrojnych

Marynarka Wojenna

Rodzaj wojsk

wojska desantowe

Biuro przepustek koszar w Dziwnowie

3 Pułk Piechoty Morskiejoddział wojsk desantowych Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne

30 grudnia 1959, na podstawie Zarządzenia Szefa SG WP nr 138/0rg. 3 Batalion Piechoty Morskiej połączono z 29 Kołobrzeskim batalionem saperów morskich tworząc 3 Pułk Piechoty Morskiej[1]. Jego dowódcą został dotychczasowy dowódca 3 bpm - kmdr por. Władysław Furgała. Pełnił on obowiązki do czasu rozwiązania pułku.

Pułk wchodził w skład Marynarki Wojennej. Stacjonował w garnizonie Dziwnów. Współpracował z Flotyllą Okrętów Desantowych ze Świnoujścia[2].

Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 011/Org. z 16 stycznia 1963 Dowódca Marynarki Wojennej przekazał 3 Pułk Piechoty Morskiej bez batalionu saperów dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Dowódca POW do 15 marca 1963 przeformował 3 pułk na 93 Pułk Desantowy o etacie 5/345 - 700 żołnierzy, 8 pracowników cywilnych i włączył go w skład 23 Dywizji Desantowej.

Struktura organizacyjna pułku

Planowana wojenna organizacja pułku znacznie odbiegała od etatu "P". W jego skład miały wejść:

  • Dowództwo i sztab
  • trzy bataliony piechoty morskiej
  • kompania czołgów
  • kompania rozpoznawcza
  • artyleria pułku:
    • bateria artylerii dział kal. 85 mm
    • bateria moździerzy
    • bateria 82 mm dział bezodrzutowych
  • dywizjon przeciwlotniczy
  • kompania saperów
  • kompania łączności
  • pluton obrony przeciwchemicznej
  • pluton miotaczy ognia
  • kompania transportowo-gospodarczą
  • pluton porządkowo-ochronny.

Pułk miał liczyć 2381 żołnierzy w tym 192 oficerów, 434 podoficerów oraz 1755 żołnierzy korpusu marynarzy.

Na wyposażeniu według etatu "W" posiadał: 16 czołgów T–34/85, 63 działa bezodrzutowe, 6 dział 85 mm D-44, 6 dział przeciwlotniczych kal. 37 mm, 6 moździerzy kal. 120 mm, 24 przeciwlotnicze krabiny maszynowe PKM–2, 10 transporterów PTG

Przypisy

  1. Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 177.
  2. Jarosław Ciślak. Okręty desantowe projektów 770/771/773/776. „Morza, Statki i Okręty”. 3/1998, s. 58.
  3. Etat 35/363

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.

Media użyte na tej stronie