3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | |
Patron | |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Romuald Kohutnicki |
Ostatni | ppłk Romuald Kohutnicki |
Działania zbrojne | |
Wojna domowa w Rosji | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego (3 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, będącego częścią Armii Polskiej we Francji.
Formowanie i zmiany organizacyjne
3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego został sformowany w listopadzie 1918 roku w Nowonikołajewsku (obecnie Nowosybirsk) na Syberii[1][2]. Początkowo pułk był podporządkowany dowódcy Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, a od 25 stycznia 1919 dowódcy 5 Dywizji Strzelców Polskich pułkownikowi Kazimierzowi Rumszy[3]. 15 września 1919 pułk liczył 1956 żołnierzy, w tym 82 oficerów, 4 lekarzy, 3 urzędników, 322 podoficerów i 1545 szeregowców, co stanowiło 75% stanu etatowego (2616 żołnierzy)[4].
Obsada personalna pułku
Obsada personalna pułku w dniu 17 maja 1919 roku:
- dowódca pułku - kpt. / ppłk Romuald Kohutnicki,
- zastępca dowódcy pułku - Bronisław Wyhowski
- dowódca I batalionu - kpt. Emil Niebieszczański,
- dowódca II batalionu - por. Edward Kościński,
- dowódca III batalionu - kpt. Tytus Obłaza[5].
Przypisy
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 557.
- ↑ Radziwonowicz ↓, s. 84.
- ↑ Radziwonowicz ↓, s. 91.
- ↑ Radziwonowicz ↓, s. 96.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 558.
Bibliografia
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 12.11.2016
- Tadeusz Radziwonowicz. Z problematyki tworzenia polskiego wojska na Syberii (1918-1919). „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3/4 (133/134), 1990. Warszawa.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.