3 Szkolny Pułk Czołgów
 Barwy wojsk pancernych | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Tradycje | |
| Nadanie sztandaru | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Anatol Wojnowski |
| Organizacja | |
| Numer | JW 2124[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
3 Szkolny Pułk Czołgów – szkolny oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Pułk sformowany został 7 maja 1944 na mocy rozkazu nr 05 dowódcy Armii Polskiej w ZSRR. Jego zalążkiem były kursy specjalistów czołgowych organizowane przy 1 pułku czołgów. Zajęcia na kursach rozpoczęto 15 czerwca 1943. Pierwsza promocja oficerów miała miejsce we wrześniu 1943. Następnie kursy przesunięto w rejon Sum. W związku z rozpoczęciem formowania 1 Korpusu Pancernego dotychczasowe kursy specjalistów czołgowych zostały przekształcone zostały w szkolny pułk czołgów z siedzibą w Berdyczowie. We wrześniu 1944 pułk przybył do kraju, gdzie szkolił około 20 specjalności: dowódców i załogi czołgów oraz dział pancernych wszystkich typów będących na uzbrojeniu ludowego WP[2].
W dniu zakończenia wojny pułk liczył 2177 ludzi[2]. W 1945 pułk przedyslokowano do Modlina, gdzie po zakończeniu wojny nadal szkolił czołgistów w systemie pokojowym. W 1947 jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo ziemi płońskiej.
Skład etatowy
- dowództwo i sztab
- 1 batalion czołgów (mechaników-kierowców)
- 2 batalion czołgów (celowniczych)
- 3 batalion czołgów (strzelców -radiotelegrafistów)
- 4 batalion samochodów pancernych
inne jednostki szkolne:
- dywizjon artylerii
- kompania łączności
- kompania saperów
- pluton chemiczny
- batalion zabezpieczenia
Zgodnie z etatem stan stały pułku liczyć miał 550 żołnierzy, w tym 214 oficerów, 287 podoficerów i 49 szeregowców oraz 49 pracowników kontraktowych, natomiast stan zmienny – 1.850 kursantów.
Na uzbrojeniu pułku znajdowały się wozy bojowe i inne pojazdy mechaniczne:
- czołg IS – 1
- czołgi T-34 – 26
- czołgi T-70 – 14
- działa samobieżne SU-76 – 3
- działa samobieżne SU-85 – 5
- działa samobieżne SU-152 – 2
- działo samobieżne ISU-122 – 1
- samochody pancerne BA-64 – 2
- transportery opancerzone Mk-1 – 2
- transportery opancerzone M-391 – 2
oraz sprzęt artyleryjski:
- 82 mm moździerze – 3
- 120 mm moździerze – 3
- 45 mm armaty ppanc – 3
- 76 mm armaty ppanc – 3
- 37 mm armaty plot – 3
- wyrzutnie rakietowe M-8 – 2
Żołnierze pułku
Przypisy
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ a b Komornicki 1987 ↓, s. 185–186.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
| Korpusy pancerne | |
|---|---|
| Brygady pancerne (BPanc) | |
| Pułki czołgów (pcz) | |
| Pułki czołgów ciężkich (pczc) | |
| Bataliony rozpoznawcze | |
| Pułki artylerii pancernej (papanc) | |
| Dywizjony artylerii pancernej (dapanc) | |
| Wyposażenie |
- Artyleria polska na froncie wschodnim ⇐ Wojsko Polskie w ZSRR ⇒ Piechota polska na froncie wschodnim
| Korpusy pancerne | |
|---|---|
| Dywizje pancerne | |
| Brygady pancerne | |
| Pułki czołgów | |
| Bataliony rozpoznawcze | |
| Pułki artylerii pancernej | |
| Dywizjony artylerii pancernej | |
| Wyposażenie |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Radomil talk 14:33, 26 March 2007 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
T-34/76 model 1943 in Poznań
Autor: Cmapm, Licencja: CC BY 3.0
Soviet SU-76M, manufactured in 1949, is displayed at the Museum of Heroic Defense and Liberation of Sevastopol on Sapun Mountain in Sevastopol.
Autor: S. Filatov. Oryginalnym przesyłającym był LostArtilleryman z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
BA-64 armored car in the Great Patriotic War memorial in Nizhny Novgorod, Russia
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
Własna praca Kwz