3 Szpital Okręgowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie | 1939 |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
Szpitale Okręgowe WP w 1939
3 Szpital Okręgowy – jednostka organizacyjna służby zdrowia Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Zadaniem 3 Szpitala Okręgowego w Wilnie było leczenie wojskowych i osób uprawnionych do leczenia wojskowego Okręgu Korpusu nr III[1]. Szpital dysponował ambulatorium dentystycznym, chirurgicznym, okulistycznym, laryngologicznym oraz przychodnią ogólną dla chorych. Komendant szpitala posiadał uprawnienia dowódcy pułku[2].
Minister spraw wojskowych wydał rozkaz nr O.I.Szt.Gen. 7980 Org. Częściowa likwidacja zakładów służby zdrowia, w którym między innymi nakazał dowódcy Okręgu Korpusu Nr III zredukować z dniem 25 lipca 1924 roku liczbę łóżek w szpitalu do 500[3].
29 kwietnia 1926 roku minister spraw wojskowych polecił dowódcy Okręgu Korpusu Nr III utworzyć filię 3 Szpitala Okręgowego w Druskienikach na 40 łóżek. Filia miała funkcjonować od 15 maja do 15 września 1926 roku[4].
Struktura organizacyjna
Organizacja szpitala w 1923[5]:
- komendant, kancelaria i komisja gospodarcza,
- oficer administracji budynków i magazynów,
- oddziały chorych i pracowni klinicznych: chorób wewnętrznych, zakaźny, chirurgiczny, ginekologiczny, dermatologiczny, oddział neurologiczny, okulistyczny i laryngologiczny;
- pracownia bakteriologiczna
- pracownia rentgenowska,
- prosektorium,
- ambulatorium dentystyczne,
- apteka okręgowa,
- trzy plutony obsługi sanitarnej
Szpital posiadał 600 łóżek.
Kadra szpitala
- Komendanci szpitala
- ppłk lek. Szcz. Ordyłowicz (był w 1923)[1]
- ppłk dr Dionizy Krechowicz (był w 1939)
Obsada personalna w marcu 1939 roku
Ostatnia „pokojowa” obsada personalna 3 Szpitala Okręgowego w Grodnie[6][a]:
- komendant szpitala – ppłk dr Dionizy Krechowicz
- starszy ordynator oddziału chirurgicznego – mjr dr Adam Kiełbiński
- starszy ordynator oddziału wewnętrznego – mjr dr Wacław Pancerzyński
- ordynator oddziału skórno-wenerycznego – kpt. dr Leon Bogusław Garliński
- starszy ordynator oddziału ocznego – mjr dr Kazimierz II Maciejewski
- starszy ordynator oddziału zakaźnego – mjr dr Michał Henryk Truskowski (*)[b]
- starszy ordynator oddziału nerwowego – mjr dr Walenty Antoni Dębski
- kierownik pracowni dentystycznej – kpt. dr Ildefons Karwowski
- kierownik pracowni bakteriologiczno-chemicznej – mjr dr Michał Henryk Truskowski
- kierownik apteki – kpt. mgr Wacław Pawłowski
- na praktyce szpitalnej – kpt. dr Czesław Narkowicz
- pomocnik komendanta ds. gospodarczych – kpt. Mieczysław Wiktor Woźniak
- oficer gospodarczy – por. int. Ludwik Aleksander Różycki
- dowódca plutonu gospodarczego – por. Stanisław Bejner-Bejnarowicz
- kapelan – kpl. ks. Wiktor Judycki
Kadra zapasowa 3 Szpitala Okręgowego Sokółka
- komendant kadry – płk dr Piotr Aleksander Garszyński
- lekarz kadry – por. lek. Jerzy Terlecki
- oficer mobilizacyjny – por. Stanisław Mazoń
- oficer ewidencji personalnej – por. Aleksander Smolicz
- oficer gospodarczy – kpt. Stanisław Wyciślak
- oficer materiałowy – por. mgr Zdzisław Stefan Józef Kostrzeński
- zastępca oficera materiałowego – vacat
- dowódca kompanii szkolnej – kpt. Antoni Małyszko
- dowódca I plutonu – kpt. Romuald Adolf Horoszowski
Ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[8]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Oficerowie służby stałej | ||||
| Karwowski Ildefons | kpt. lek. dr | BLK | ||
| Maciejewski Kazimierz II[9] | mjr lek. dr | Charków | ||
| Pawłowski Wacław[10] | kpt. farm. mgr | Charków | ||
| Terlecki Jerzy | por. lek. | Charków | ||
| Truskowski Michał[11] | mjr lek. dr | Charków | ||
| Oficerowie rezerwy, pospolitego ruszenia i stanu spoczynku posiadający przydział do Kadry Zapasowej 3 Szpitala Okręgowego | ||||
| Berlinerblau Leopold | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Katyń | |
| Brandwajn Hieronim[12] | ppor. rez. | lekarz ginekolog | Szpital Żydowski w Warszawie | Katyń |
| Brejte Wacław | ppor. rez. | farmaceuta | właściciel apteki w Warszawie | Katyń |
| Cygański Adam | ppor. rez. | lekarz dentysta | Instytut i Kasa Chorych w Warszawie | Katyń |
| Hajdenberg Józef | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | właściciel apteki w Warszawie | Katyń |
| Mućko Jan | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | Katyń | |
| Ocrasso Zygmunt | ppor. rez. | lekarz | Katyń | |
| Oficjalski Piotr[13] | ppor. rez. | pracownik naukowy | Zakład Chemii Organicznej USB | Katyń |
| Rubinsztejn Izrael | ppor. rez. | lekarz | praktyka w Grajewie | Katyń |
| Salomonowicz Stefan | kpt. rez. | lekarz | Katyń | |
| Sauczek Henryk | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | apteka w Warszawie | Katyń |
| Sliozberg Juliusz | ppor. rez. | lekarz, dr | Katyń | |
| Szymeńczyk Łazarz | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | apteka miejska w Bielsku Podlaskim | Katyń |
| Zapolski-Downar | ppor. rez. | lekarz chirurg | praktyka w Wilnie | Katyń |
| Żołnierowicz Józef | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | Ministerstwo Zdrowia | Katyń |
| Aron Benno | por. rez. | lekarz | praktyka w Warszawie | Charków |
| Cieślak Henryk | ppor. rez. | nauczyciel | Szkoła w Łyszczykach | Charków |
| Domagalski Kazimierz | ppor. rez. | lekarz | Charków | |
| Engliszer Aleksander | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Fell Leon | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Fogelbaum Jakub Julian | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Gawdzik Zygmunt | ppor. rez. | farmaceuta, mgr | wł. apteki w Puławach | Charków |
| Kalitowicz Bronisław | major rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Lothe Noach | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Łakiński Edmund[14] | major w st. sp. | lekarz dr nauk medycznych | Charków | |
| Łętkowski Aleksander | kpt. rez. | farmaceuta, mgr | wł. apteki w Sterdyni | Charków |
| Łobza Władysław[15] | por. rez. | dr nauk medycznych | Uniwersytet Wileński | Charków |
| Łogosz Włodzimierz | kpt. adm. st. sp. | oficer stanu spoczynku | Charków | |
| Papp Leon | ppor. rez. | lekarz | Charków | |
| Siemiaszko Władysław | ppor. rez. | lekarz | Charków | |
| Starczewski Wacław | ppor. rez. | dr nauk medycznych | Charków | |
| Tarasiewicz-Tarasiuk Stefan | por. rez. | lekarz | praktyka w Grodnie | Charków |
| Wyczałkowski Aleksander | ppor. adm. rez. | nauczyciel | gimnazjum w Płocku | Charków |
| Wysocki Wacław[16] | por. rez. | dr nauk medycznych | Pogotowie Ratunkowe w Wilnie | Charków |
| Zdrojewski Zygmunt | por. rez. | dr nauk medycznych | Szpital Przemienienia Pańskiego | Charków |
| Trzeciak Mieczysław[17] | kpt. rez. | lekarz | praktyka w Kaliszu | Kalinin |
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
- ↑ mjr dr Michał Henryk Truskowski pełnił jednoczenie funkcję kierownika pracowni bakteriologiczno-chemicznej.
Przypisy
- ↑ a b Almanach oficerski 1923 ↓, s. 110.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 105.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 30 z 29 lipca 1924 roku, poz. 447.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 12 z 29 kwietnia 1926 roku, poz. 120.
- ↑ Almanach oficerski 1923 ↓, s. 104.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 891.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6291.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6799.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 14046.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 302.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 2607.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6236.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6253.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 14346.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 13260.
Bibliografia
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szpitale Okręgowe WP w 1939.jpg
Szpitale Okręgowe WP w 1939
Szpitale Okręgowe WP w 1939