41 Komenda Odcinka Nowy Targ
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1948 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 53 batalion OP 32 batalion WOP |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Piotr Popławski[1][2] |
Organizacja | |
Dyslokacja | Nowy Targ |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
Podległość | 32 Oddział OP 9 Oddział WOP |
Skład | komendy odcinka |
41 Komenda Odcinka Nowy Targ – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
41 Komenda Odcinka sformowana została w 1945 roku, na bazie 16 pułku piechoty[3], w strukturze 9 Oddziału Ochrony Pogranicza[4]. Służbę graniczną objęła 2 listopada 1945 roku[2]. We wrześniu 1946 roku odcinek wszedł w skład Krakowskiego Oddziału WOP nr 9[a]. W 1948 roku, na bazie 41 Komendy Odcinka sformowano Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 53[b].
Działania bojowe
21 lutego 1947 roku żołnierze KBW i 41 komendy osaczyli w Ostrowsku oddział „Ognia”. Zabito 4 osoby i wzięto do niewoli rannego dowódcę oddziału, który usiłował popełnić samobójstwo (zastrzelić się). „Ogień” zmarł w szpitalu w Nowym Targu. Zwłoki zabrała UB[5].
Struktura organizacyjna
Dyslokacja 41 Komendy Odcinka przedstawiała się następująco[6]:
- komendantura odcinka i pododdziały sztabowe – Nowy Targ
- 185 strażnica – Niedzica
- 186 strażnica – Jurgów
- 187 strażnica – Skała, Łysa Polana[7]
- 188 strażnica – Kuźnice, Kościelisko[7]
- 189 strażnica – Rostki Kiry[7]
Uwagi
- ↑ Rozkaz Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 0153/org.z 21.09.1946. → Jackiewicz 1998 ↓, s. 131
- ↑ Rozkaz Ministra Obrony Narodowej nr 55/Org z 20.03.1948 roku. → Jackiewicz 1998 ↓, s. 133
Przypisy
- ↑ Ławski 1974 ↓, s. 255.
- ↑ a b Historia KaBWOP ↓, s. 17.
- ↑ Dominiczak 1971 ↓, s. 84.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 129.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 132.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ a b c Jarosiński 2000 ↓, s. 80.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1845-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- ASGr.Historia Karpackiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Kraków 1962.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Marek Jarosiński. Rys historyczny beskidzko-karpackiego pogranicza polsko-słowackiego. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/2000, 2000. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza w październiku 1946 r. - 9 Krakowski Oddział WOP
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 9 Oddział Ochrony Pogranicza w 1945 r.