42P/Neujmin
| Odkrywca | Grigorij Nikołajewicz Nieujmin |
|---|---|
| Data odkrycia | 2 sierpnia 1929 |
| Nazwy alternatywne | 1929 III; 1951 V; 1972 IV; 1993 XVI |
| Elementy orbity | |
| Półoś wielka | 4,8765 au |
| Mimośród | 0,5842 |
| Peryhelium | 2,0278 au |
| Aphelium | 7,7252 au |
| Okres orbitalny | 10,77 lat |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 3,9846° |
| Długość węzła wstępującego | 150,2800° |
| Argument peryhelium | 147,1204° |
| Moment przejścia przez peryhelium | 8 kwietnia 2015 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| Średnica | 2,2 km |
42P/Neujmin (również Neujmin 3) – kometa okresowa z rodziny Jowisza.
Odkrycie i nazwa
Kometę tę odkrył astronom rosyjski Grigorij Nikołajewicz Nieujmin 2 sierpnia 1929 roku w Obserwatorium w Simeiz na górze Koszka na Krymie.
W nazwie znajduje się zatem nazwisko odkrywcy.
Orbita komety
Orbita komety 42P/Neujmin ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,58. Jej peryhelium znajduje się w odległości 2,03 j.a., aphelium zaś 7,73 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 10,77 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 3,98˚.
Właściwości fizyczne
Jądro tej komety ma średnicę ok. 2,2 km. Kometa ta wraz z 53P/Van Biesbroeck powstała w wyniku rozpadu większego ciała w roku 1845[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- 42P/Neujmin w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- 42P/Neujmin w bazie Minor Planet Center (ang.)