42 Pułk Armat Polowych (austro-węgierski)

Pułk Armat Polowych Nr 42

Feldkanonenregiment Nr. 42

Pieczęć pułkowa
Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1894
Rozformowanie	1916
Tradycje
Kontynuacja	37. Dywizjon 42. Pułk Artylerii Dywizyjnej
Dowódcy
Pierwszy	płk Wilhelm Nemanić
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Wiedeń, Steyr
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	artyleria polowa
Podległość	14 Brygada Artylerii 2 Brygada Artylerii 2 Brygada Artylerii Polowej 47 Dywizja Piechoty 14 Brygada Artylerii Polowej 3 Dywizja Piechoty

Pułk Armat Polowych Nr 42 (FKR. 42) – pułk artylerii polowej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

Na początku 1892 roku ze składu 14. Dolnoaustriacko-morawskiego Pułku Artylerii Korpuśnej wyłączono 37. Dywizjon w Wiedniu i podporządkowano bezpośrednio komendantowi 14 Brygady Artylerii^[1].

Z dniem 1 stycznia 1894 roku 37. Dywizjon w Wiedniu został rozwinięty w 42. Pułk Artylerii Dywizyjnej^[2].

W 1906 roku Komenda 14 Brygady Artylerii została przeniesiona z Wiednia do Linzu i podporządkowana komendantowi 14 Korpusu. Ze składu brygady wyłączony został 42. Pułk Artylerii Dywizyjnej w Wiedniu i podporządkowany komendantowi 2 Brygady Artylerii^[3].

Z dniem 6 kwietnia 1908 roku weszła w życie nowa organizacja artylerii, w ramach której oddział został przemianowany na 42. Pułk Armat Polowych, a wchodzący w jego skład depot kadry zapasowej został przemianowany na kadrę zapasową. Pułk nadal pozostawał w składzie 2 Brygady Artylerii Polowej, ale pod względem taktycznym został podporządkowany komendantowi 47 Dywizji Piechoty^[4].

W 1912 roku pułk został przeniesiony z Wiednia do Steyr na terytorium 14 Korpusu i ponownie włączony w skład 14 Brygady Artylerii Polowej oraz podporządkowany pod względem taktycznym komendantowi 3 Dywizji Piechoty^[5][6].

Żołnierze

Komendanci pułku

• ppłk / płk Wilhelm Nemanić (1894 – 1897 → urlopowany)
• ppłk / płk Emil von Beckh-Widmanstetter (1897 – 1902)
• ppłk / płk Georg Lončarski von Ravnica (1902 – 1906 → stan spoczynku)
• ppłk / płk Karl Seyferth von Uhlen (1906 – 1912 → komendant 10 Brygady Artylerii Polowej)
• płk Adalbert Mikowetz von Minkewitz (1912 – 1914^[7])

Oficerowie

• kpt. Maximilian de Angelis (1910–1918)

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
• Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.)