44 Kamczacki Pułk Piechoty

44 Kamczacki Pułk Piechoty (ros. 40-й пехотный Камчатский полк) – pułk piechoty okresu Imperium Rosyjskiego, sformowany 16 sierpnia 1806, rozformowany w marcu 1918.

Pułk wziął udział w działaniach zbrojnych epoki napoleońskiej, w wojnach z Turcją, a także w działaniach zbrojnych okresu I wojny światowej. Pułk był odznaczony Krzyżem św. Jerzego za odwagę i męstwo w wojnach 1812, 1813 i 1814 r oraz za walki o Sewastopol w 1854 i 1855 r.

Święto pułkowe: 25 września. Dyslokacja w 1914: Łuck (Луцк).

Organizacja pułku

44 Kamczacki Pułk Piechoty sformowano z jednej kompanii grenadierów i trzech kompanii muszkieterów Jekatierinskiego pułku muszkieterów w składzie trzech batalionów. Od 22.02.1811 pułk przyjął nazwę Kamczacki. W 1811 r. przy pułku sformowano Kamczacki batalion rezerwowy (batalion rekrucki). W 1813 r. Kamczacki batalion rezerwowy przeszedł do formowanego pułku piechoty w Benderach. 28.01.1833 do Kamczackiego pułku włączono 1 i 3 batalion Jegrów i 2 batalion Neszeburskiego Pułku Piechoty. Wtedy też przyjął nazwę Kamczackiego Pułku Jegrów. składał się z 6 batalionów, cztery rozwinięte i dwa rezerwowe). 14.07.1841 r. jedną kompanię z pułku wydzielono do formowania 4 batalionu rezerwowego Kabardyńskiego Pułku Piechoty. W marcu 1854 w pułku sformowano 7 i 8 bataliony piechoty. 14.04.1856 przyjął nazwę Kamczacki Pułk Piechoty. 23.08.1856 4 batalion pułku przemianowano na batalion rezerwowy, 5-8 bataliony rozformowano. Część stanów osobowych rozformowywanych batalionów uzupełniły stany osobowe pozostałych batalionów, część została skierowana na bezterminowe urlopy. 6.04.1863 4 batalion i stany osobowe 5 i 6 batalionów ściągnięto z urlopów i skierowano na formowanie Kaszyrskiego Pułku Piechoty. 25.04.1864 pułk przyjął nazwę 44 Kamczacki Pułk Piechoty. 6.12.1877 pułk przyjął patronat i nazwę gen. adiutanta hrabiego Alberta 2-go. 7.04.1879 pułk przeformowano na organizacje cztero batalionową. 3.12.1888 pułk wrócił do nazwy 44 Kamczacki Pułk Piechoty.

Działania bojowe

Pułk walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej 1806-12 (w 1810 walczył pod Ruszczukiem, w l. 1813 - 1815 brał udział w wojnach z Napoleonem, uczestniczył w wyprawie wojsk rosyjskich na zachód Europy (w 1813 walczył pod Lipskiem, w 1814 w składzie Armii Śląskiej walczył w bitwach we Francji. W wojnie rosyjsko-tureckiej 1828-29 walczył w 1828 w bitwie pod Silistrą, we wrześniu 1828 blokował Szumlę, w 1829 wziął udział w szturmie twierdz Sozopol, Adrianopol i walczył pod Sliwen. W wojnie krymskiej 1853-55 uczestniczył w okrążeniu Silistry. We wrześniu 1854 skierowany do Sewastopola, gdzie bronił twierdzy i ochraniał drogi do Bahczysaraju. W obronie Sewastopola od grudnia 1854 do sierpnia 1855 stracił 2830 żołnierzy i oficerów. W wojnie rosyjsko-tureckiej 1877-78, w kwietniu 1877 pułk zajął obronę pod Oltenicą, potem wszedł w skład awangardy Oddziału Osman-Bazarskiego. W l. 1914 - 1918 walczył w I wojnie światowej.

Przyporządkowanie 1 stycznia 1914

• 11 Korpus Armijny (11 АК, 11 армейский корпус), Łuck
  • 11 Dywizja Piechoty (11 пехотнaя дивизия), Łuck
    • 2 Brygada Piechoty, Łuck
      • 44 Kamczacki Pułk Piechoty - (44-й пехотный Камчатский полк).

Dowódca pułku od 2.10.1910 - 1.04.1914 gen. Władimir Zinow'ewicz Maj-Majewskij.

Bibliografia

• Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 - 1914, Petersburg 1914.
• Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4
• A.A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
• K.A. Zalesskij, I mirowaja wojna, Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE Moskwa 2000.

Linki zewnętrzne

• Spis pułków armii carskiej. armiacarska.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-09)]. (pl)
• http://www.grwar.ru/regiments/regiments.html?id=520 (ru)