46 Batalion WOP
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
---|---|---|
Sformowanie | 1 stycznia 1951 | |
Rozformowanie | 1956 | |
Tradycje | ||
Rodowód | 73 batalion OP | |
Organizacja | ||
Numer | JW 2662[1] | |
Dyslokacja | Paczków | |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
Podległość | 4 Brygada WOP |
46 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – obecnie nieistniejący samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy polsko-czechosłowackiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, 1 stycznia 1951 roku na bazie 21 Brygady Ochrony Pogranicza sformowano 4 Brygadę Wojsk Pogranicza[2], a w jej składzie 73 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 46 batalion WOP[2][3].
W 1954 roku batalion przeszedł w podporządkowanie 5 Brygady WOP[a]. W 1956 roku rozwiązano 46 batalion WOP[4][b].
Dowódcy batalionu
- kpt. Leonard Ciesielewski (był w 1951)
- kpt. Mieczysław Murawski (był w 1951)
- kpt. Ignacy Góralski (był w 1953)
- kpt. Franciszek Kapliński (był w 1953)
- kpt. Henryk Nowicki p.o. (był w 1954)
- mjr Stanisław Kmiecik (był w 1954).
Uwagi
- ↑ Rozkaz Ministra Bezpieczeństwa Publicznego nr 012/WW z 31.08.1954 roku (Jackiewicz 1998 ↓, s. 152).
- ↑ Zarządzenie Dowódcy Wojsk Wewnętrznych nr 013/WW z 16.06.1956 roku. (Jackiewicz 1998 ↓, s. 152).
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 143.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 217.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).