48 Batalion Saperów (1939)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr sap. Wacław Wasliewski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | Armia „Pomorze” |
48 Batalion Saperów (48 bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.
Batalion nie występował w pokojowej organizacji wojska. Został sformowany w 1939 przez 8 batalion saperów z Torunia.
Formowanie i działania
Batalion został sformowany 26 marca 1939, w Toruniu, według planu mobilizacyjnego „W”, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Jednostką mobilizującą był 8 batalion saperów[1]. Równocześnie został sformowany pluton mostowy 4-tonowy nr 48. Batalion razem z plutonem mostowym został podporządkowany dowódcy Armii „Pomorze”. W składzie tej armii wziął udział w kampanii wrześniowej.
2 sierpnia 1939 roku, w koszarach 8 bsap, została zmobilizowana 2 kompania pod dowództwem porucznika służby stałej Tadeusza Jarzymowskiego, absolwenta Szkoły Podchorążych Inżynierii z 1933 roku. 2 września 48 batalion z rejonu Torunia przetransportował do Bydgoszczy człony mostowe i rozpoczął budowę przeprawy w rejonie Fordonu, po nalocie samolotów niemieckich, most rozczłonkowano i przetransportowano w rejon Solca Kujawskiego. Po licznych nalotach batalion otrzymał nowy rozkaz wieczorem 3 września, przemieścić most w rejon Torunia i następnie Złotorii, gdzie dotarł w dniu 5 września. 6 września żołnierze batalionu budowali lekkie przeprawy promowe między Toruniem a Ciechocinkiem. 9 września batalion dostał rozkaz zniszczenia mostów i przepraw i udanie się w rejon Sochaczewa. 11 września batalion wziął udział w natarciu na Sochaczew. W nocy z 11 na 12 września batalion budował most przez Bzurę. W dniu 18 września część batalionu dostała się do niewoli niemieckiej[2].
Struktura i obsada etatowa
Obsada personalna we wrześniu 1939[3]:
- dowódca batalionu – mjr Wacław Wasliewski
- zastępca dowódcy batalionu – kpt. Antom Brzostowicz
- dowódca 1 kompanii saperów – por. Tadeusz Jarzymowski
- dowódca I plutonu – ppor. rez. Bohdan Wierzbicki
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Marian Dunkiewicz
- dowódca III plutonu – ppor. rez. Piotr Maciej Kozłowski
- zastępca dowódcy III plutonu – kpr. rez. Zieliński
- dowódca IV plutonu – ppor. rez. Julian Sawicki
- dowódca 2 kompanii saperów – kpt. Antom Brzstowicz
- dowódca kolumny saperskiej – ppor. rez. Julian Sawicki
Przypisy
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 162.
- ↑ Piotr Maciej Kozłowski, Relacja z kampanii wrześniowej spisana 12 grudnia 1945 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.30B, s. 23.
- ↑ Cutter 2003 ↓, s. 313.
Bibliografia
- Zdzisław Józef Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W", Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Oficyna Wydawnicza "Ajaks" i Zarząd XII Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3
- Konrad Ciechanowski: Armia Pomorze 1939. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06793-7.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).