4B5B

4B5B – system kodowania danych cyfrowych, w którym grupa czterech bitów jest zamieniana na 5 bitów, tak by w wyjściowym ciągu 5 bitów bit o wartości 1 występował przynajmniej dwa razy.

Kodowanie jest używane w systemach, w których bit o wartości 1 zmienia poziom sygnału w kanale (np NRZI), a zmiana sygnału jest znacznikiem czasu dla następnej zmiany. Gdyby w przesyłanym sygnale nie następowały bity o wartości 1, nie występowałaby zmiana sygnału przez dłuższy czas, co mogłoby doprowadzić do desynchronizacji zegara po stronie odbiornika. Metoda 4B5B rozwiązuje ten problem poprzez przypisanie każdemu blokowi 4 bitów odpowiednich 5 bitów, tak by w wyjściowym ciągu 5 bitów bit o wartości 1 występował przynajmniej dwa razy i ciąg kolejnych zer nie był dłuższy niż 3. Ciągi 5 bitów są ustalone w słowniku.

System kodowania 4B5B został spopularyzowany przez Fiber Distributed Data Interface (FDDI) w połowie lat 80., a później został zastosowany w standardach:

  • 100BASE-TX
  • AES10-2003 MADI [1] (ang. Multichannel Digital Audio Interface).

Nazwa „4B5B” zazwyczaj oznacza wersję używaną w FDDI. Inne tego typu kody używane do zapisu magnetycznego są znane pod nazwą GCR (ang, Group Code Recording).

Tabela kodowania

Nazwa4b5bWartość/opis
00000111100
10001010011
20010101002
30011101013
40100010104
50101010115
60110011106
70111011117
81000100108
91001100119
A101010110A
B101110111B
C110011010C
D110111011D
E111011100E
F111111101F
Q-NONE-00000Quiet (signal lost)
I-NONE-11111Idle
J-NONE-11000Start #1
K-NONE-10001Start #2
T-NONE-01101End
R-NONE-00111Reset
S-NONE-11001Set
H-NONE-00100Halt

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Standards in Print, www.aes.org [dostęp 2019-02-15] (ang.).

Linki zewnętrzne