4 Armia Pancerna (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1941 |
Rozformowanie | 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. płk Erich Höpner |
Obecny | gen. wojsk panc. Fritz-Hubert Gräser |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
4 Armia Pancerna (niem. 4. Panzerarmee) – niemiecka armia pancerna z okresu II wojny światowej.
Formowanie i walki
Utworzona 17 lutego 1941 roku jako 4 Grupa Pancerna z dowództwa XVI Korpusu Armijnego.
W momencie rozpoczęcia Operacji Barbarossa składała się z 1 Dywizji Pancernej, 6 Dywizji Pancernej, 36 Dywizji Zmotoryzowanej, 269 Dywizji Piechoty, 8 Dywizji Pancernej, 3 Dywizji Zmotoryzowanej, 290 Dywizji Piechoty oraz w rezerwie Dywizji SS "Totenkopf".
W styczniu 1942 roku nadano jej nazwę 4 Armii Pancernej. W grudniu 1942 brała udział w nieudanej próbie uwolnienia 6 Armii okrążonej pod Stalingradem. Od grudnia 1942 do stycznia 1943 roku zwana też Grupą Armijną Hotha. Toczyła ciężkie walki obronne nad Dońcem i Mjusem w styczniu i lutym 1943 osłaniając odwrót Niemców z Kaukazu i powstrzymując ofensywę Armii Czerwonej po bitwie stalingradzkiej. Wraz z II Korpusem Pancernym SS wyprowadziła kontruderzenie i odbiła Charków w marcu 1943. Walczyła pod Kurskiem w lipcu 1943, a następnie brała udział w walkach odwrotowych pod Charkowem, na linii Dniepru i Kijowem. W dalszej fazie wojny walczyła pod Chełmem, Lublinem i nad Wisłą, gdzie trzymała front do stycznia 1945. Wycofała się z Polski nad Odrę, gdzie wzięła jeszcze udział w walkach pod Zgorzelcem. Wojnę zakończyła nad Łabą.
Podporządkowana kolejno Grupie Armii B, C, Północ, Środek, Południe, B, Don, Południe, Północna Ukraina, A. Środek.
Dowódcy armii
- gen. płk Erich Höpner (styczeń 1941 – styczeń 1942)
- gen. płk Richard Ruoff (styczeń – maj 1942)
- gen. płk Hermann Hoth (maj 1942 – listopad 1943)
- gen. płk Erhard Raus (listopad 1943 – maj 1944)
- gen. płk Josef Harpe (maj – czerwiec 1944)
- gen. wojsk panc. Walther Nehring (czerwiec – sierpień 1944)
- gen. wojsk panc. Hermann Balck (sierpień – wrzesień 1944)
- gen. wojsk panc. Fritz-Hubert Gräser (wrzesień 1944 – maj 1945)
Struktura organizacyjna
- jednostki armijne (m.in. 4 armijny pułk łączności)
- październik 1941[1].
- XII Korpus
- XL Korpus Zmotoryzowany
- XLVI Korpus Zmotoryzowany
- LVII Korpus Pancerny
- kwiecień 1942
- V Korpus Armijny
- IX Korpus Armijny
- VII Korpus Armijny
- XX Korpus Armijny
- październik 1944
- LVI Korpus Armijny
- XXXXII Korpus Armijny
- XXXXVIII Korpus Armijny
- XXIV Korpus Pancerny
- kwiecień 1945
- V Korpus Armijny
- LVII Korpus Pancerny
- Grupa Korpuśna Moser
- 193 Dywizja Zapasowa
- 404 Dywizja Zapasowa
- 464 Dywizja Zapasowa
- 20 Dywizja Pancerna
- 21 Dywizja Pancerna
- Dywizja Ochrony Führera
- 1 Dywizja Pancerno-Spadochronowa Hermann Göring
Przypisy
- ↑ Forczyk i Gerrard 2008 ↓, s. 28.
- ↑ Wolfgang Schneider, Tigers in Combat I. Mechanicsburg: Stackpole Books 2000, s.47.
Bibliografia
- Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2009. ISBN 978-83-7396-709-0.Sprawdź autora:1.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Bundesarchiv, Bild 101III-Zschaeckel-207-12 / Zschäckel, Friedrich / CC-BY-SA 3.0
The Imperial Eagle or Emblem of the German Empire (German Reich, used 1935–1945), which features an eagle looking over its right shoulder, that is, looking to the left from the viewer's point of view. It is similar to the Parteiadler or Emblem of the Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP; known in English as the National Socialist German Workers' Party, or simply the Nazi Party), but the eagle of the latter is looking over its left shoulder, that is, looking to the right from the viewer's point of view.