4 Batalion CKM
![]() Barwy 4 batalionu ckm | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Franciszek Raczek |
Organizacja | |
Dyslokacja | Alva, Dunblane |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |

4 Batalion CKM – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Historia batalionu
Formowanie rozpoczęto w zimie 1945 roku. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945 roku. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80% z Wehrmachtu i organizacji Todt, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni. 4 Batalion CKM wchodził w skład 4 Dywizji Piechoty. Batalion stacjonował w Dunblane, w Szkocji. Rejony zakwaterowania pododdziałów znajdowały się w: Rippenross Camp (1 kckm i kmoź), Dickburn Camp (2 kckm), Cathedral Camp (kdow)[1].
Przy batalionie funkcjonował Posterunek Żandarmerii, w skład którego w styczniu 1946 roku wchodzili: wachm. Antoni Jaksoniak, plut. Stanisław Latoszek, kpr. Franciszek Ilkiewicz i kpr. Józef Sławiński[2].
22 stycznia 1946 roku por. Wilhelm Kohlman został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na VI Kurs w charakterze słuchacza zwyczajnego[3].
11 lutego 1946 roku dowódca baonu wyznaczył 12 podoficerów i szeregowców do składu orkiestry jazzowej[4].
22 lutego 1946 roku 29 szeregowców zostało przeniesionych z baonu do Komendy Uzupełnień Nr 1. 28 lutego 1946 roku 10 szeregowców zostało przeniesionych z baonu do Ośrodka Demobilizacyjnego Nr 1 w Greenock (Transit Camp)[5]. 15 marca 1946 roku kolejna grupa szeregowców została przeniesiona do Komendy Uzupełnień Nr 1 - Obóz Repatriacyjny Tairfield[6].
W dniach 20 i 21 marca 1946 roku do baonu został przydzielony pod względem gospodarczym personel Polskiego Biura Wojskowego w Glasgow liczący 29 oficerów, 8 podchorążych, 3 podoficerów i 7 szeregowców. Wśród oficerów biura znajdowali się podpułkownicy: Ludwik Świątek (w 1939 roku zastępca kierownika Kierownictwa Zaopatrzenia Intendentury), Jan Wilczyński i Czesław Leon Pawluś oraz major Stefan Zaremba[7].
28 marca 1946 roku do baonu zostało przydzielonych pod względem gospodarczym 8 oficerów Biura Rozrachunkowego Sztabu Głównego na czele z majorem Jerzym Marianem Ciepielowskim oraz 4 oficerów z Komisji Regulaminowej[8]. 6 września 1946 roku major Ciepielowski (*6 XII 1899 †16 XII 1969 Londyn) został pozbawiony obywatelstwa polskiego.
Z dniem 1 kwietnia 1946 roku kompania moździerzy została przeniesiona z obozu Barry Links do obozu Buddon Camp[9].
Z dniem 18 kwietnia 1946 roku dowódca baonu zniósł wartę obozową i służbę zastępcy oficera służbowego, a w ich miejsce wprowadził ront podoficerski w składzie dwóch podoficerów młodszych posiadających uprawnienia wartoników oraz funkcję podoficera pożarniczego - profosa[10].
Na podstawie Dziennika Personalnego Naczelnego Wodza i Ministra Obrony Narodowej Nr 1 z 5 stycznia 1946 roku ogłoszono, że plut. Władysław Ogrodnik z 2 kompanii ckm został odznaczony Krzyżem Walecznych z dwoma okuciami za kampanię francuską 1940 roku[11].
Z dniem 21 kwietnia 1946 roku dowódca batalionu awansował:
- sierżanta Tomasza Dziembę z kompanii dowodzenia na stopień rzeczywistego starszego sierżanta,
- wachmistrza Antoniego Jaksoniaka z Posterunku Żandarmerii na stopień rzeczywistego starszego wachmistrza,
- 3 podoficerów na stopień rzeczywistego sierżanta,
- 7 podoficerów na stopień plutonowego,
- 15 starszych strzelców na stopień kaprala,
- 1 starszego strzelca na stopień tytularnego kaprala,
- 38 strzelców na stopień starszego strzelca,
- 6 strzelców na stopień tytularnego starszego strzelca.
Wśród awansowanych na plutonowego znalazł się Franciszek Ilkiewicz z Posterunku Żandarmerii. Awansowani żołnierze otrzymywali dotychczasowe uposażenie lub żołd z uwagi na to, że władze brytyjskie nie wyraziły zgody na wypłatę wyższego uposażenia z tytułu awansów[12].
Z dniem 25 kwietnia 1946 roku podporucznicy: Zenon Janiga i Jan Kantor zostali przeniesieni do Rezerwy Personalnej Oficerów - obóz zbiorczy Strowan House k. Crieff[13]. Tego samego dnia ogłoszono, że podporucznik Władysław Samborowski został odznaczony Krzyżem Walecznych za kampanię włoską 1944 roku. Z dniem 30 kwietnia 1946 roku podporucznicy: Bolesław Grocz i Wacław Jurowski zostali przeniesieni do Rezerwy Personalnej Oficerów - obóz zbiorczy Strowan House k. Crieff[14].
9 maja 1946 roku dowódca baonu awansował plutonowego Władysława Ogrodnika na tytularnego sierżanta oraz 3 żołnierzy na stopień tytularnego kaprala i kolejnych 6 na stopień tytularnego starszego strzelca[15].
26 lipca 1946 roku dowódca 4 Dywizji Piechoty przydzielił do baonu kapitana Franciszka Malika oraz poruczników: Wilhelma Kohlmana i Wilhelma Kulę z Wyższej Szkoły Wojennej[16]. Z dniem 31 lipca 1946 roku por. Wilhelm Kohlman został odkomenderowany do dyspozycji szefa Biura Ewidencji w Witley Camp[17]. 8 sierpnia 1946 roku kpt. piech. Franciszek Malik został czasowo przydzielony do Obozu Przejściowego dla Rodzin Żołnierzy II Korpusu Polskiego w Macmerry na stanowisko oficera administracyjnego obozu[18]. 15 sierpnia 1946 roku 6 strzelców pod dowództwem kaprala Jana Nitki zostało odkomenderowanych do 8 Kompanii Saperów w Tulloch Castle w Dingwall.
21 sierpnia 1946 roku dowódca baonu polecił wypłacić dodatek dla żandarmów z Ekspozytury Polskiego Biura Wojskowego w Dundee: plut. Józefowi Torpiłowskiemu, plut. Kazimierzowi Zielińskiemu i st. strz. Stefanowi Dudzińskiemu[19].
Z dniem 1 października 1946 roku dowódca baonu utworzył Pluton Transportowy „z zadaniem zaspokojenia wszelkich potrzeb transportowych baonu”. Na stanowisko dowódcy plutonu został wyznaczony ppor. Jan Szaciłło, a jego zastępcą został chor. Józef Kot. Pod względem ewidencyjnym, gospodarczym i dyscyplinarnym wszyscy szeregowcy zostali przeniesieni do kompanii dowodzenia. Do Plutonu Transportowego zostały przeniesione wszystkie pojazdy batalionu kategorii „B” (kołowe i motocykle). W pierwszej fazie organizacji plutonu zostało przeniesionych: 6 samochodów Austin WD, 12 samochodów Bedford WD i 2 samochody Commer WD[20].
Z dniem 3 października 1946 roku do Obozu Repatriacyjnego w Irvine zostali przeniesieni: por. Stanisław Hirsch, ppor. Roman Jorkasch-Koch i ppor. Rudolf Osiecki[21].
24 października 1946 roku ppor. Władysław Samborowski został wyznaczony na funkcję oficera ewidencyjnego Grupy 3 Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Tego samego dnia dowódca baonu zabronił podwładnym żołnierzom, do odwołania, udziału w zabawach urządzanych w lokalu „Chalet” w Broughty Ferry z powodu bójek i polecił dowódcy Posterunku Żandarmerii dopilnować wykonania tego rozkazu[22].
Z dniem 20 listopada 1946 roku dowódca baonu przydzielił pozostałe pojazdy mechaniczne do Plutonu Transportowego: 15 samochodów Austin WD, 36 samochodów Bedford 15 cwt, 10 samochodów Humber oraz 17 motocykli BSA[23].
Z dniem 30 listopada 1946 roku dowódca baonu połączył 1 i 2 kompanie ckm w jeden pododdział pod nazwą „2 Kompania CKM”[24].
Organizacja batalionu
- Dowództwo 4 Batalionu CKM
- Kompania Dowodzenia
- 1 Kompania CKM
- 2 Kompania CKM
- 3 Kompania CKM
- Kompania Moździerzy
Obsada personalna batalionu
Dowództwo batalionu
- dowódca batalionu – ppłk Franciszek Raczek
- I zastępca dowódcy - mjr Stanisław Mrozek [25]
- II zastępca dowódcy
- adiutant batalionu
- por. Józef Nahaczewski (do 10 I 1946 → Komenda Uzupełnień Nr 1)
- ppor. Czesław Obecny (16 II - 4 XI 1946 → 6 tygodniowy kurs języka angielskiego)
- por. Wilhelm Kula (od 31 X 1946)
- por. Stanisław Opoka (od 19 XII 1946)
- oficer wywiadowczy
- ppor. Aleksander Wincberg [27]
- por. Stanisław Opoka (5 I - 16 II 1946)
- ppor. Witold Jewasiński (od 16 II 1946)
- oficer techniczny
- por. Tadeusz Pisarski (do 22 VII 1946 → 4 bł)
- ppor. Roman Jorkasch-Koch (od 22 VII 1946)
- oficer opieki nad żołnierzem
- oficer łączności
- por. Kazimierz Szomborski (od 1 III 1946)
- ppor. łącz. Ksawery Kudelski[28] (od 16 X 1946)
- oficer kwaterunkowy - ppor. Stefan Zalejko (od 5 III 1946)
- oficer zaopatrywania - ppor. Zbigniew Strojny (od 10 IV 1946)
Kompania Dowodzenia
- dowódca kompanii - kpt. Uziębło[29]
- dowódca kompanii - por. Kazimierz Szomborski (od 5 I 1946)
- dowódca kompanii – kpt. Michał Naziębło (od 1 III 1946)
- dowódca kompanii - por. Kazimierz Szomborski
- dowódca kompanii - por. Leon Stetkiewicz (od 14 IX 1946)
1 Kompania CKM
- dowódca kompanii – kpt. Tomasz Srokowski
- zastępca dowódcy kompanii - por. Włodzimierz Pochwat [29]
- dowódca kompanii – por. Włodzimierz Pochwat
- dowódca kompanii – por. Feliks Babula (21 - 30 XI 1946 równocześnie z funkcją dowódcy 2 kompanii ckm)
2 Kompania CKM
- dowódca kompanii – por. Feliks Babula[30]
- zastępca dowódcy kompanii - por. Tadeusz Wiśniewski[29]
- dowódca kompanii – por. Leon Stetkiewicz (p.o. od 4 III 1946)
- dowódca kompanii – por. Feliks Babula
3 Kompania CKM
- dowódca dowódca kompanii – kpt. Józef Serafin (Croix de Guerre ze srebrną gwiazdką)[29]
- zastępca dowódcy kompanii - por. Eugeniusz Bernatek [29]
- dowódca kompanii – kpt. piech. Adam Borowiec (do 14 IX 1946 → Obóz Repatriacyjny Nr 99 w Polkemmet)
- dowódca kompanii – por. piech. Wilhelm Kula (od 15 IX 1946[31])
- dowódca kompanii – kpt. piech. Adam Borowiec (od 31 X 1946)
Kompania Moździerzy
- dowódca kompanii – kpt. Bronisław Nitka[32]
- zastępca dowódcy kompanii - por. Janusz Michalik[29]
- dowódca kompanii - por. Stanisław Opoka (wz. 16 II - 4 XI 1946 → 6 tygodniowy kurs języka angielskiego)
- dowódca kompanii - por. Marian Wisłocki (od 5 XI 1946)
Znaki rozpoznawcze
- Patki – żółte z granatową żyłką[33].
- Otoki: granatowe[33].
- Znaki na wozach: biała cyfra 64 na czarnym tle[33].
Przypisy
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 33 z 8 lutego 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 9 z 11 stycznia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 18 z 22 stycznia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 36 z 12 lutego 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 44 z 21 lutego 1946 roku. Rozkaz dzienny Nr 47 z 25 lutego 1946 roku.
- ↑ Rozkazy dzienne Nr 61-63 z 13-15 marca 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 76 z 30 marca 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 81 z 5 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 77 z 1 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 90 z 16 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 91 z 17 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 92 z 18 kwietnia 1946 roku. Rozkaz dzienny Nr 94 z 20 kwietnia 1946 roku. Rozkaz dzienny Nr 96 z 24 kwietnia 1946 roku. Rozkaz dzienny Nr 126 z 30 maja 1946 rok.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 96 z 24 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 100 z 29 kwietnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 108 z 9 maja 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 174 z 27 lipca 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 177 z 31 lipca 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 184 z 8 sierpnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 194 z 21 sierpnia 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 230 z 2 października 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 234 z 7 października 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 249 z 24 października 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 270 z 20 listopada 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 280 z 2 grudnia 1946 roku.
- ↑ Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 53.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 29 z 4 lutego 1946 roku.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 31.
- ↑ Ppor. łącz. Ksawery Kudelski został przeniesiony z 4 Batalionu Łączności.
- ↑ a b c d e f 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 32.
- ↑ Por. Feliks Babula 4 marca 1946 roku został skierowany na 16 tygodniowy kurs mechaników samochodowych w Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego. Rozkaz dzienny Nr 53 z 4 marca 1946 roku.
- ↑ Rozkaz dzienny Nr 213 z 12 września 1946 roku.
- ↑ Kpt. Bronisław Nitka w okresie od 18 lutego do 11 maja 1946 roku był słuchaczem Kursu dowódców batalionów w Ośrodku Szkolenia Oficerów w Auchterarder. Rozkaz dzienny Nr 37 z 13 lutego 1946 roku. Z dniem 30 kwietnia 1946 roku został przeniesiony do 1 Dywizji Pancernej na stanowisko oficera łącznikowego. Rozkaz dzienny Nr 101 z 30 kwietnia 1946 roku.
- ↑ a b c 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 31–32.
Bibliografia
- 4. Baon C.K.M. Rozkazy dzienne 1946 r., Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. R.398.
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 12. Londyn: 1973.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barwy 4 Batalionu Ciężkich Karabinów Maszynowych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
"Title: THE MACHINE GUN CORPS DURING THE BATTLE OF ARRAS, 1917". Men of the Machine Gun Corps fire their gun at a German aircraft (not pictured) during the Battle of Arras.