4 Brygada WOP
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1 stycznia 1951 |
Rozformowanie | 1 stycznia 1958 |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | 4 listopada 1946 |
Rodowód | |
Kontynuacja | 4 Górnośląska Brygada WOP |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Michał Hakman |
Ostatni | płk Bolesław Bonczar |
Organizacja | |
Numer | |
Kryptonim | Pejzaż |
Dyslokacja | Gliwice ul. Nowotki 56 |
Formacja | |
Podległość |
4 Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza – zlikwidowany związek taktyczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Sformowana 1 stycznia 1951 roku na bazie 21 Brygady Ochrony Pogranicza, na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku[2] z podległością Dowództwu WOP. Nowa numeracja batalionów i brygad weszła w życie z dniem 1 stycznia 1951 roku[3]. Sztab brygady stacjonował w Gliwicach ul. Nowotki obecnie Daszyńskiego 56. 1 lipca 1952 roku Dowództwo WOP przyjęło od Komend Wojewódzkich MO całokształt spraw związanych z zaopatrzeniem kwatermistrzowskim brygad, a te z kolei pododdziałów granicznych. Od tego czasu wojska ochrony pogranicza stały się w pełni samodzielne i niezależne w sprawach gospodarczych[4].
Rozformowana 1 stycznia 1958 roku. Na jej bazie powstała 4 Górnośląska Brygada WOP.
Skład organizacyjny
Skład organizacyjny 4 Brygady WOP podano za: Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, s. 39–40 .
- Dowództwo, sztab i pododdziały dowodzenia
- 41 batalion WOP – Ustroń i 5 strażnic w 1956 roku przekazany pod komendę 3 Brygady WOP w Nowym Sączu[a]
- 42 batalion WOP – Cieszyn i 4 strażnice
- 43 batalion WOP – Racibórz i 5 strażnic
- 44 batalion WOP – Głubczyce i 6 strażnic
- 45 batalion WOP – Prudnik i 5 strażnic
- 46 batalion WOP – Paczków i 5 strażnic w sierpniu 1954 roku przekazany pod komendę 5 Brygady WOP w Kłodzku[b].
- Graniczne Placówki Kontrolne (GPK):
- Cieszyn – kolejowa i drogowa
- Zebrzydowice – kolejowa
- Chałupki – drogowa
- Głuchołazy – kolejowa.
Stan osobowy wynosił 3378 wojskowych[5].
Sztandar brygady
Wręczenie sztandaru dla poprzednika brygady – Katowickiego Oddziału WOP nr 10 odbyło się 4 listopada 1946 roku. W uroczystości udział wzięli m.in.: minister obrony narodowej, marszałek Polski Michał Rola-Żymierski, minister hutnictwa Hilary Minc, wojewoda śląski gen. bryg. Aleksander Zawadzki, dowódca Okręgu Wojskowego IV gen. Stanisław Popławski oraz szef Departamentu WOP gen. bryg. Gwidon Czerwiński[6].
Na lewej stronie płatu sztandaru, w dolnym prawym rogu, na tarczce znajduje się czterowierszowy napis: „C.Z.P. (HUTNICZEGO) 24.XI.1946”[6].
W drzewce sztandaru gwoździe pamiątkowe wbijali m.in.: gen. Marian Spychalski, minister Eugeniusz Szyr, Generalny Dziekan Wojska Polskiego ks. płk Stanisław Warchałowski, wicewojewoda śląski płk Jerzy Ziętek, płk Redlich, płk Kuczyński oraz przedstawiciele kopalń „Pokój”, „Kościuszko”, „Bankowa” i „Mała Panew”[6].
Pomimo reorganizacji i zmiany nazwy jednostki, na sztandarze nie dokonywano żadnych poprawek. Sztandar został przekazany do Muzeum Wojska Polskiego 1 lipca 1963 roku[6].
Żołnierze brygady
Dowódcy brygady
Dowódców 4 Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza podano za: Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. s. 11.
- ppłk Michał Hakman (01.08.1950–30.06.1953)[7]
- ppłk Stanisław Czesławski (01.07.1953–15.09.1955)
- ppłk Teofil Bielecki (16.09.1955–08.02.1957)
- ppłk Eugeniusz Gumbarewicz p.o. (09.02.1957–01.09.1957)
- płk Bolesław Bonczar (02.09.1957–31.12.1957).
Podoficerowie
- st. sierż. Jan Kępa.
Historia
- 1950 – Brygada otrzymała pierwszą aparaturę kinową. Ruchome kina objazdowe zaczęły docierać do strażnic i GPK[8].
- 1951 – 13 marca doszło do dezercji sześciu żołnierzy, trzech z 223 strażnicy WOP Zwierzynie i trzech z 222a strażnicy WOP Pokrzywna oraz praczką, pod dowództwem i z inicjatywy sierż. Jana Kępy zastępcy dowódcy ds. specjalnych 222a strażnicy WOP Pokrzywna 45 batalionu WOP Prudnik. Dezerterów ujęto na terytorium Czechosłowacji, a następnie skazano na kary więzienia, a sierż. Kępę na karę śmierci, którą wykonano w Areszcie Śledczym w Bytomiu[9].
- 1952 – powstała w brygadzie orkiestra co dało nowe, większe możliwości rozwoju amatorskiej twórczości artystycznej[10].
- 1956 – 2 maja dowództwo Brygady na odcinku 41 batalionu WOP Ustroń, zorganizowało pod namiotami, sezonową strażnicę WOP z kadry zawodowej i żołnierzy służby zasadniczej 45 batalionu WOP Prudnik (dowódcą strażnicy był ppor. Edward Karpiuk), na płaskowyżu Soszów w celu zapobieżenia istniejącemu w tym rejonie przemytowi. Strażnica realizowała zadania pomiędzy szczytami „Czantoria”-„Stożek”, z bazą wyjściową w miejscowości Wisła. W czerwcu, w wyniku rykoszetu (teren górzysty, kamienie) po oddaniu serii strzałów ostrzegawczych z pistoletu maszynowego przez żołnierzy strażnicy, doszło do spowodowania zranienia w mosznę przemytnika, miejscowego górala[11].
- 1956 – koniec czerwca–początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[12]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[13].
Uwagi
- ↑ Zarządzenie DWW nr 013/WW z dnia 16.06.1956 roku (Żurawlow 2011 ↓, s. 39–40).
- ↑ Rozkaz MBP nr 012/WW z dnia 31.08.1954 roku (Żurawlow 2011 ↓, s. 40).
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 143.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 194.
- ↑ Gacek 2005 ↓, s. 10.
- ↑ Żurawlow 2014 ↓, s. 37.
- ↑ a b c d Niedziela 1995 ↓, s. 14.
- ↑ Michał Hakman – Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2016. (pol.).
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 40.
- ↑ Kudasiewicz 2005 ↓, s. 10.
- ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 39.
- ↑ Kudasiewicz 2004 ↓, s. 10.
- ↑ Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”.
- ↑ Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak, Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985, Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985 .
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945–1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz, Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965, Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011, ISBN 978-83-7726-027-2 .
- Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
- Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011 .
- Sławomir Żurawlow , Garnizon Wojska Polskiego w Gliwicach Rys historyczny 1945–2014, Gliwice: Zakład Poligraficzny Waldemar Wiliński, 2014 .
- Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Ale co na to powie moja stara. „Tygodnik Prudnicki”. 1(684), s. 10, 2004-01-07. ISSN 1231-904X.
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (45) Sylwetki dowódców jedn. WOP – kpt. Franciszek Gajdemski. „Tygodnik Prudnicki”. 23(758), s. 10, 2005-06-08. ISSN 1231-904X.
- Tadeusz Niedziela. Wojska Ochrony Pogranicza w pięćdziesiątą rocznice objęcia służby w ochronie granicy Polski 1945–1995. „Jednodniówka Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych Środowiska WOP”, s. 14, 1995-06.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Żołnierze batalionu odwodowego, w środku mjr Antoni Dujanowicz (p.o. d-ca batalionu) – 4 Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w Gliwicach.
Absolwenci Szkoły Podoficerskiej 4. Brygady WOP. W mundurze wyjściowym plut. Stanisław Lewandowski.