4 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego

3 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1944
Rozformowanie1945
Dowódcy
Pierwszymjr Bielajew
Organizacja
Numerpoczty polowej: 27950
Rodzaj wojskWojska lotnicze

4 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (4 elł) – pododdział lotnictwa łącznikowego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowana drugiej połowie sierpnia 1944 roku w Przywołżańskim Okręgu Wojskowym[1]. Na początku września 1944 roku jednostka przebazowana została do Polski i 11 września wcielona do Wojska Polskiego[1]. Znajdowała się w dyspozycji Szefostwa Łączności WP[1]. Bazowała na lotnisku Nasutów[1].

1 maja 1945 roku w eskadrze było 98 ludzi, w tym 31 oficerów, 30 podoficerów i 37 szeregowców, oraz 10 samolotów Po-2[1].

We wrześniu 1945 roku rozformowano 4 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego[1].

Działania eskadry

Eskadra wykonywała loty na zapleczu frontu, przewoziła oficerów Naczelnego Dowództwa i Sztabu Głównego WP do jednostek wojskowych. Przewoziła też przedstawiciele naczelnych władz państwowych na trasach: z Lublina do Białegostoku, Siedlec, Rzeszowa, Przemyśla i do innych miejscowości wyzwolonych w 1945 roku[1].

Obsada personalna eskadry

  • dowódca — mjr Bielajew
  • zastępca dowódcy do spraw pol.-wychowawczych - ppor. Kowalski
  • szef sztabu — kpt. Antonienko

Przypisy

  1. a b c d e f g Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). s. 270-271.

Bibliografia

  • Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Po-2LNB PICT0044.jpg
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polikarpov U-2LNB light bomber in markings of the Polish aviation in the USSR during World War II, at the Polish Aviation Museum in Kraków