4 Front Ukraiński
 Sztandar 4 Frontu Ukraińskiego z Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1943 (I); 1942 (II) |
| Rozformowanie | 1944 (I); 1945 (II) |
| Tradycje | |
| Rodowód | Front Południowy (I form.) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | gen. armii Fiodor Tołbuchin |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja lwowsko-sandomierska operacja wschodniokarpacka operacja praska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład | patrz: struktura organizacyjna |
4 Front Ukraiński (ros. 4-й Украинский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Formowania i walki
Utworzony 20 października 1943 z Frontu Południowego. Rozwinął się na linii: Zaporoże, Melitopol przeciw niemieckiej 6 Armii z Grupy Armii "Süd". Do końca 1943 osiągnął dolny bieg Dniepru od Nikopola do Chersonia. W okresie 8–18 kwietnia 1944 wraz z Samodzielną Armią Nadmorską wziął udział w wyzwalaniu Krymu, 5–12 maja w operacji sewastopolskiej. Rozformowany 16 maja 1944[1].
Utworzony ponownie 5 sierpnia 1944. Podczas operacji lwowsko-sandomierskiej rozwinął się przeciw Grupie Armii „Nordukraine”. W październiku wraz z 2 Frontem Ukraińskim uczestniczył w operacji wschodniokarpackiej przeciw niemieckiej 1 Armii Pancernej i węgierskiej 1 Armii. W operacji zachodniokarpackiej, 12 stycznia – 18 lutego 1945 prowadził działania przeciw niemieckiej Grupie Armii "A", współdziałał z 1 Frontem Ukraińskim i 1 Frontem Białoruskim. Następnie poprowadził główne uderzenie w ogólnym kierunku na Nowy Sącz i Kraków. W lutym–marcu zajął dogodne pozycje w rejonie Istebnej. Od końca marca (od 24 marca do 15 kwietnia 1945) prowadził ciężkie walki na polskim Górnym Śląsku w rejonie Żor i Wodzisławia Śląskiego. W okresie 6–11 maja wraz z częścią sił 1 i 2 Frontu Ukraińskiego przeprowadził operację praską przeciw siłom Grupy Armii „Środek” i Grupie Armii „Ostmark” (Austria)[1].
Struktura organizacyjna
- Skład początkowy[1]
- 2 Gwardyjska Armia;
- 3 Gwardyjska Armia;
- 5 Armia Uderzeniowa;
- 28 Armia;
- 51 Armia;
- 2 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany;
- 8 Armia Lotnicza
- Skład początkowy w II formowaniu[1]
później również (w różnym czasie):
Dowództwo Frontu
| Dowódcy frontu[1] | ||
|---|---|---|
| Stopień, imię i nazwisko | Czasokres | Formowanie |
| gen. armii Fiodor Tołbuchin | do 15 maja 1944 | I formowanie |
| gen. płk/gen. armii Iwan Pietrow | do 26 marca 1945 | II fromowanie |
| gen. armii Andriej Jeriomienko | do 11 maja 1945 | |
Przypisy
Bibliografia
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Media użyte na tej stronie
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.
Sztandar 4 Frontu Ukraińskiego w Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie