4 Oddział Rozpoznawczy
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1940 | |
| Rozformowanie | 1940 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr Jan Skawiński | |
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | rozpoznanie | |
| Podległość | 4 Dywizja Piechoty | |
4 Oddział Rozpoznawczy (OR-4) – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Oddział wchodził w skład 4 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego we Francji. Dowodził nim mjr kaw. Jan Skawiński.
Jednostka nie wzięła udziału w walkach. W połowie czerwca 1940 była w początkowym stadium organizacyjnym.
Etat dywizjonu ustalono wtedy na 17 oficerów i 352 szeregowych. Części oficerów i szeregowych udało się ewakuować do Wielkiej Brytanii, gdzie jesienią 1940 włączono ich do oddziału rozpoznawczego 10 Brygady Kawalerii Pancernej, późniejszego 10 Pułku Dragonów.
Bibliografia
- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3.
- Witold Biegański "Wojsko Polskie we Francji 1939-1940" Warszawa 1967
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).