4 Pułk Piechoty (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Patron | Ludowi Partyzanci Ziemi Krakowskiej[a] |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | |
Kontynuacja | 4 pułk zmechanizowany |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
4 Pułk Piechoty im. Ludowych Partyzantów Ziemi Krakowskiej (4 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany w Sielcach nad Oką, na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z dnia 19 sierpnia 1943 roku w oparciu o sowiecki etat pułku strzelców gwardii Nr 04/501. Wchodził w skład 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego z 1 Armii Wojska Polskiego.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku:
- mjr Marceli Domaredzki 24 VIII – 11 XII 1943
- ppłk Jerzy Dudziński 11 XII 1943 – 9 VI 1944
- płk Mieczysław Melenas 10 VI 1944 – 5 IV 1945
- mjr Walerian Kuczyński 5 IV – 16 IV 1945
- ppłk Konstanty Seliwierstow 16 – 24 IV 1945
- mjr Bazyli Jefimow 24 IV 1945 – 1946
- ppłk Władysław Kułakowski 1946 – ?
- ppłk Władysław Kapuściński ? – 1947
- płk Jan Konieczny 1947 – 1949
- ppłk Władysław Furgała 1949 – 1954
- ppłk Jan Przybylski 1954 – 1955
- ppłk Mieczysław Kiewrel 1955 – 8 IX 1956
- ppłk dypl. Bolesław Wincukiewicz 9 IX 1956 – 20 IX 1961
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari[3]
- chor. Kazimierz Dudek
- kpt. Włodzimierz Lola
- ppor. Leon Łopacki
- mjr Antoni Murkies
- kpt. Henryk Wodnicki
Skład etatowy
- 3 bataliony piechoty
- kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
Razem:
żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765). Sprzęt:
162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45mm, 4 armaty 76mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm
Marsze i działania bojowe
Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 2 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył forsując Wisłę pod Puławami, w natarciu na Warszawę w styczniu 1945 r., na Wale Pomorskim pod Borujskiem i Żabinem, w rejonie Kamienia Pomorskiego, nad Kanałem Ruppiner i o Linum[4]
Okres służby pokojowej
Działając w składzie wojsk okupacyjnych pułk stacjonował w Guben. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął służbę patrolową na granicy polsko–czechosłowackiej. Ochraniał odcinek od Cieszyna do Krzanowic. Jego sztab stacjonował w Jastrzębiu Zdroju.
Miejsce stacjonowania jednostki
- Guben – w składzie wojsk okupacyjnych
- Jastrzębie-Zdrój (1945)
- Kielce – Bukówka, ul. Wojska Polskiego 57 (1945 do 1962)
Uwagi
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Margules 1963 ↓, s. 571.
- ↑ Komornicki 1965 ↓, s. 175.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Józef Margules: Frontowi czwartacy. Z dziejów 4 pułku piechoty. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1963.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - niemieckie wysiłki przyjścia z odsieczą Berlinowi - kwiecień -maj 1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 17-18.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 18-20.04.1945
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Operacja berlińska - etap 16-25.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Forsowanie Odry położenie 16.04.1945
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Formowanie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (1943 - 1944)