4 Pułk Piechoty Legii Nadwiślańskiej
| ||
Żołnierz Legii Nadwiślańskiej w 1810 | ||
Historia | ||
Państwo | Księstwo Warszawskie I Cesarstwo Francuskie | |
Sformowanie | 8 lipca 1809 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | mjr Kazimierz Tański | |
Ostatni | płk Sykstus Estko | |
Działania zbrojne | ||
Wojny napoleońskie | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe | |
Rodzaj wojsk | Piechota |
4 Pułk Piechoty Legii Nadwiślańskiej – oddział piechoty okresu napoleońskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Utworzony 8 lipca 1809 pod nazwą 2 Legii Nadwiślańskiej w Wolkersdorf dowodzonej przez gen. Mikołaja Bronikowskiego[1]. Wchodził w skład Legii Nadwiślańskiej.
12 lutego 1810 2 Legia Nadwiślańska została wcielona do pierwszej pod nazwą 4 Pułku Piechoty[1].
W 1813, z resztek czterech pułków piechoty Legii Nadwiślańskiej, utworzono jeden pod dowództwem płk Stanisława Malczewskiego i w sierpniu przyłączono go do 27 Dywizja Izydora Krasińskiego[2].
Żołnierze pułku
Pułkiem dowodzili[1]:
- mjr Kazimierz Tański (do 2 sierpnia 1810)
- szef bat. Radomski
- płk Sykstus Estko (9 maja 1811 - faktycznie 1 stycznia 1812)
Walki pułku
Bitwy i potyczki[1]:
- Puebla-de-Sebabria (29 lipca 1810)
- Benevente (2 sierpnia 1810)
- Salinas (25 maja 1811)
- Penaranda (1 czerwca 1811)
- Rogoźno (10 lutego 1813)
Przypisy
- ↑ a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 50.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 447.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Media użyte na tej stronie
Polish soldiers from Napoleon's Polish Legion, Vistula regiment. From book of P.-M. Laurent de L`Ardeche «Histoire de Napoleon», 1843