4 Pułk Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)

4 Pułk Strzelców Polskich
Historia
Państwo

 Republika Rosyjska

Sformowanie

1917

Rozformowanie

1918

Dowódcy
Pierwszy

płk Antoni Znamierowski

Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

Dywizja Strzelców Polskich
1 Dywizja Strzelców Polskich

4 Pułk Strzelców Polskich (4 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został sformowana w lutym 1917 roku w Berezaniu w składzie Dywizji Strzelców Polskich. W swej strukturze posiadała trzy bataliony piechoty[1]. Od jesieni 1917 wszedł w skład 1 Dywizji Strzelców Polskich I Korpusu. Na dzień 14.12.1917 liczył 939 żołnierzy frontowych[2]. W okresie reorganizacji wojsk i koncentracji, w dniu 1 kwietnia 1918 stacjonował w Mohylewie[3].

Działania zbrojne pułku

Walki pułku w Galicji w 1917 roku
Wiosną 1917 roku pułk został przerzucony z Kijowa w rejon Husatyna. 17 czerwca ześrodkował się w Czabarówce[4]

Dowództwo pułku

Dowódcy pułku
Zastępcy dowódcy pułku
  • płk Michał Milewski (do 1 II 1918)
Oficerowie i żołnierze pułku
  • Florian Władysław Szulc

Uwagi

  1. 1 lutego 1918 został usunięty ze stanowiska dowódcy pułku płk Konstanty Oświeciński, gdyż z jego winy 4 ps spóźnił się i nie zajął stacji kolejowej w Rohaczewie.

Przypisy

  1. Bagiński 1921 ↓, s. 55.
  2. Bagiński 1921 ↓, s. 173.
  3. Bagiński 1921 ↓, s. 279.
  4. Bagiński 1921 ↓, s. 57.
  5. a b Bagiński 1921 ↓, s. 54.
  6. Знамеровский Антон Леопольдович. Офицеры русской императорской армии. [dostęp 2022-07-27]..

Bibliografia

Media użyte na tej stronie