4 Warszawski Batalion Strzelców Pieszych

4 Batalion Strzelców Pieszych
Ilustracja
Barwy batalionu (brygady)
Historia
Państwo Polska
Sformowanieluty 1945
Nazwa wyróżniającaWarszawski
Tradycje
Rodowód4 Warszawski Pułk Strzelców Pieszych
Dowódcy
Pierwszymjr Jerzy Maciejowski
Organizacja
DyslokacjaStonehaven-Inverurie, Peterhead
Rodzaj wojskpiechota
Podległość2 Brygada Strzelców Pieszych

4 Warszawski Batalion Strzelców Pieszychpododdział piechoty 2 Brygady Strzelców Pieszych Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie rozpoczęto w Szkocji w lutym 1945. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego oraz z 4 warszawskiego pułku strzelców pieszych z 2 Dywizji Strzelców Pieszych przybyłych z internowania w Szwajcarii. Żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni.

Stacjonowała pierwotnie w Stonehaven-Inverurie, a następnie w Peterhead[1]. Kultywował tradycje 4 Warszawskiego Pułku Strzelców Pieszych Wojska Polskiego we Francji

Obsada personalna

Organizacja i obsada personalna na podstawie 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. s. 19–20.
dowództwo

Dowódca batalionu

  • mjr Jerzy Maciejowski

Zastępca dowódcy batalionu

  • mjr Jan Niedzielski [2]
  • mjr Stanisław Stefański[2]
    • adiutant batalionu - kpt. Emil Rzechorzek
    • dowódca kompanii dowodzenia – por. Zenon Anderst
    • dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Kazimierz Paszkowski
    • dowódca 1 kompanii – kpt. Wiktor Wantuch
    • dowódca 2 kompanii – por. Adam Dobek
    • dowódca 3 kompanii – ppor. Mieczysław Guzewski
    • dowódca 4 kompanii – por. Józef Gut

Znaki rozpoznawcze

  • Patki: granatowe z seledynową żyłką[1]
  • Otoki: granatowe[1]
  • Znaki na wozach: Zn4batsp.png

Przypisy

Bibliografia

  • Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
  • 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
  • Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 12. Londyn: 1973.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Zn4batsp.png
Znak na pojazdach 4 Warszawskiego Batalionu Strzelców Pieszych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
2bspiesz psz 1.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barwy 2 Brygady Strzelców Pieszych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie