4 Zapasowy Pułk Piechoty
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
4 Zapasowy Pułk Piechoty – zapasowy oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w 1944 w okolicach Sum celem uzupełniania 3 Dywizji Piechoty[1]. Następnie dowództwo pułku przeniesiono do miejscowości Mała Czernetszyna, a 1 lipca 1944 roku do Korostyszewa. W sierpniu 1944 stacjonował w Białymstoku[1]. Ostatnim miejscem postoju pułku był Gdańsk[2].
Jednostkę rozformowano rozkazem NDWP nr 0156/org. z 29 czerwca 1945 roku, a na jej bazie utworzono 16 Dywizję Piechoty[2] .
Żołnierze pułku
- Henryk Antoszkiewicz
- Bolesław Andrychowski
- Zdzisław Czuczman
- Antoni Jasiński
- Kazimierz Lipiński (generał)
Przypisy
- ↑ a b Komornicki 1965 ↓, s. 237-239.
- ↑ a b Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne...
Bibliografia
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne jednostek zapasowych piechoty z okresu 1943—1945. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)].
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kaszcze, Licencja: CC BY 3.0
Białystok 2012 r. Koszary Podlaskiego Oddziału SG