50 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1762 |
Rozformowanie | 1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 13 Dywizja Piechoty |
Węgierski Pułk Piechoty Nr 50 (IR. 50) - pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
W 1762 roku został utworzony drugi Siedmiogrodzko-Wołoski Pułk Piechoty Pogranicznej (niem. zweites Siebenbürger Walachen Grenzinfanterieregiment)[1].
Okręg uzupełnień nr 50 Alba Iulia (węg. Gyulafehérvár, niem. Karlsburg) na terytorium 12 Korpusu[1].
Swoje święto pułk obchodził 24 czerwca, w rocznicę bitwa pod Custozą stoczonej w 1866 roku[1].
Kolory pułkowe: zielony (papageiengrün), guziki srebrne.
Skład narodowościowy w 1914 roku 22% - Węgrzy, 71% - Rumunii[2],.
W 1873 roku komenda pułku stacjonowała w Kluż-Napoka (węg. Kolozsvár, niem. Klausenburg), batalion zapasowy oraz batalion uzupełnień w Gyulafehérvárze (Karlsburgu).
W 1891 roku pułk (bez 3. batalionu) stacjonował w Wiedniu, na terytorium 2 Korpusu, i wchodził w skład 26 Brygady Piechoty należącej do 13 Dywizji Piechoty. Trzeci batalion pozostawał w okręgu uzupełnień, w Gyulafehérvárze (Karlsburgu) i wchodził w skład 32 Brygady Piechoty należącej do 16 Dywizji Piechoty[3].
W 1894 roku pułk stacjonował na terytorium 15 Korpusu (komenda pułku razem z 2. i 3. batalionem w Sarajewie, 1. batalion w Rogaticy), natomiast 4. batalion pozostawał w okręgu uzupełnień, w Karlsburgu. Pułk (bez 4. batalionu) wchodził w skład 2 Brygady Piechoty należącej do 1 Dywizji Piechoty, natomiast 4. batalion był podporządkowany komendantowi 32 Brygady Piechoty[4].
W 1895 roku komenda pułku razem z 1. i 4. batalionem stacjonowała w Braszowie (węg. Brassó, niem. Kronstadt), 2. batalion w Karlsburgu, a 3. batalion w Fogarasz (węg. Fogaras). Cały pułk wchodził w skład 31 Brygady Piechoty należącej do 16 Dywizji Piechoty[5].
W latach 1903-1909 komenda pułku razem z 2. i 3. batalionem stacjonowała w Braszowie, 1. batalion w Gyulafehérvárze, a 4. batalion w Fogarasz.
W latach 1910-1914 pułk stacjonował w Gyulafehérvárze z wyjątkiem 4. batalionu, który był detaszowany na terytorium 16 Korpusu i stacjonował w Mostarze (1910-1911), a następnie w Stolacu. Pułk (bez 4. batalionu) wchodził w skład 69 Brygady Piechoty należącej do 35 Dywizji Piechoty, natomiast detaszowany 4. batalion był podporządkowany komendantowi 13 Brygady Górskiej w Mostarze, a później komendantowi 6 Brygady Górskiej w Bilećy. Obie brygady górskie należały do 18 Dywizji Piechoty[6].
Szefowie pułku
Kolejnymi szefami pułku byli:
- generał kawalerii Friedrich Hannibal Fürst von Thurn und Taxis (1851 – †17 I 1857),
- wielki książę Badenii Fryderyk I (1857 – †28 IX 1907),
- wielki książę Badenii Fryderyk II (od 1908).
W 1857 roku drugim szefem pułku został FML August Wilhelm von Stillfried und Rathenitz. Godność tę sprawował do swojej śmierci 28 października 1897 roku[1].
Komendanci pułku
- płk Georg Murgiċ (1873 – 1876 → urlopowany)
- płk Karl Placzek (1876 – 1878)
- płk Adolph Mierzynski (1878 – 1879 → urlopowany)
- płk Maximilian Potier des Echelles (1879 – 1882 → komendant 60 Brygady Piechoty)
- płk SG Emanuel von Merta (1882 – 1885 → komendant 2 Brygady Górskiej)
- płk Heinrich Gábor (1885 – 1890 → komendant 2 Brygady Górskiej)
- płk Anton Sterzi (1890 – 1894 → komendant 56 Brygady Piechoty)
- płk Alois Strasszer (1894 – 1895)
- płk Alexander von Wolny (1895 – 1897 → stan spoczynku)
- płk Franz von Rieger (1897 – 1903 → komendant 70 Brygady Piechoty)
- płk Viktor von Scheuchenstuel (1903 – 1907 → komendant 69 Brygady Piechoty)
- płk Friedrich Packenj von Kilstädten (1907 – 1911 → komendant 5 Brygady Piechoty)
- płk Karl Baitz von Szapár (1911 – 1914[1] → komendant 69 Brygady Piechoty)
Przypisy
- ↑ a b c d e Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 478.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1891 ↓, s. 404.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1894 ↓, s. 117, 123, 428.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1895 ↓, s. 107, 404.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 106, 116, 478.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.)
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
Media użyte na tej stronie
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Imperial Coat of Arms of the Empire of Austria-Hungary, used from 1866 to 1915.
Großherzog Friedrich II. von Baden zum 60. Geburtstag, 1917
Friedrich Hannibal von Thurn-Taxis (1799-1857), Fürst, österreichischer General. Lithographie von Josef Kriehuber, 1840
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Private of the Austria-Hungarian Infantry (Hungarian style Tunic with parrot-green regimental identification color and white buttons)
Autor: Steinbeisser, Licencja: CC0
Colonel of the Austria-Hungarian (k.u.k.). 50th hungarian Infantry Regiment in Parade dress 1914
Emanuel von Merta, 1885