51 Batalion WOP
| ||
Historia | ||
Państwo | Polska | |
---|---|---|
Sformowanie | 1951 | |
Rozformowanie | 1956 | |
Tradycje | ||
Rodowód | 75 batalion OP | |
Organizacja | ||
Numer | JW 2666[1] | |
Dyslokacja | Stronie Śląskie | |
Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
Podległość | 5 Brygada WOP |
51 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 23 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 5 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku 75 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 51 batalion WOP[2].
W 1956 roku rozwiązano 51 batalion WOP[3][a]. Strażnice podporządkowano bezpośrednio pod sztab 5 Brygady WOP.
Struktura organizacyjna
- 229/238 strażnica WOP Złoty Stok
- 230/239 strażnica WOP Ludwików
- 231/240 strażnica WOP Nowa Wieś/Gierałtów
- 232/241 strażnica WOP Bolesławów/Bielice
- 233/242 strażnica WOP Kamienica
Uwagi
- ↑ Zarządzenie Dowódcy Wojsk Wewnętrznych nr 013/WW z 16.06.1956 roku. → Jackiewicz 1998 ↓, s. 152
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 151-152.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 217.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).